Maybe Someday Colleen Hoover Książka

Kobiety sięgają po literaturę, która wzbudza emocje. Kochamy książki, przy których płaczemy, śmiejemy się, marzymy. Do tych wracamy najczęściej. W każdej książce próbujemy znaleźć choćby namiastkę emocji. Ale opis, czy obecność emocji w opowieści wcale nie oznacza, że lektura wywoła je w nas. Nie potrafię powiedzieć, na czym polega ten fenomen.

Uwielbiam Colleen Hoover i jej styl pisania. Myślę, że obecnie nie ma za wielu fanów powieści New Adult, którzy nie czytali choć jednej książki tej autorki. Ja swoją przygodę z Colleen zaczęłam od „Hopeless" i ta historia pozostanie ze mną... mam nadzieję, że na zawsze. Wkrótce do księgarń trafi kolejna „Maybe Someday", którą właśnie skończyłam czytać? Czy i tym razem się zachwyciłam?

"Maybe Someday" to najnowsza powieść Colleen Hoover, znanej i cenionej autorki wielu książek dla młodzieży. Jest to moje kolejne spotkanie z twórczością owej pisarki i początkowo byłam do niego nastawiona sceptycznie, ponieważ mimo że "Hopeless" jest wychwalane, nie trafiło w mój gust. Z "Maybe Someday" było zupełnie inaczej, bo od samego początku była wciągająca i intrygująca.

Sięgając po książki oczekujemy określonych wrażeń i emocji, ale nie z każdej literackiej podróży wracamy zadowoleni, a publikacji wywołujących pragnienie wybiórczej amnezji, żeby przeżyć to jeszcze raz, jest naprawdę niewiele. Jednak czytelnicy skłonni są przemierzać tysiące stron, aby trafić na te kilkaset, które podsumują „wielkim wow". Mnie takie odczucia towarzyszą podczas lektury powieści Colleen Hoover, dlatego gdy w moje ręce wpadła najnowsza na polskim rynku książka autorki, wiedziałam, że nie ma siły, która powstrzymałaby mnie przed zanurzeniem się w lekturze.

Wstyd się przyznać, ale jest to moje pierwsze spotkanie z Colleen Hoover, choć wiem, że jej poprzednie książki „Hopeless" czy „Losing hope" biły/ biją rekordy popularności. Autorka specjalizuje się w kategorii new adult, czyli lekturach przeznaczonych dla osób wkraczających w próg dorosłości. Nie powiem, bardzo mi się podoba WSZYSTKO, co jest z tym związane.

„Martwię się, że nasze uczucia to jedyna rzecz w naszym życiu, nad którą nie mamy kontroli."Sydney ma wszystko o czym marzyła. Świetną pracę, studia spełniające jej marzenia, wspaniałą przyjaciółkę i najukochańszego chłopaka na świecie. Uważając się za najszczęśliwszą kobietę świata nie podejrzewa nawet jak bardzo okrutne może okazać się dla niej życie w dniu dwudziestych drugich urodziny.

„Martwię się, że nasze uczucia to jedyna rzecz w naszym życiu, nad którą nie mamy kontroli."Sydney ma wszystko o czym marzyła. Świetną pracę, studia spełniające jej marzenia, wspaniałą przyjaciółkę i najukochańszego chłopaka na świecie. Uważając się za najszczęśliwszą kobietę świata nie podejrzewa nawet jak bardzo okrutne może okazać się dla niej życie w dniu dwudziestych drugich urodziny.

Wstyd się przyznać, ale jest to moje pierwsze spotkanie z Colleen Hoover, choć wiem, że jej poprzednie książki „Hopeless" czy „Losing hope" biły/ biją rekordy popularności. Autorka specjalizuje się w kategorii new adult, czyli lekturach przeznaczonych dla osób wkraczających w próg dorosłości. Nie powiem, bardzo mi się podoba WSZYSTKO, co jest z tym związane.

Sięgając po książki oczekujemy określonych wrażeń i emocji, ale nie z każdej literackiej podróży wracamy zadowoleni, a publikacji wywołujących pragnienie wybiórczej amnezji, żeby przeżyć to jeszcze raz, jest naprawdę niewiele. Jednak czytelnicy skłonni są przemierzać tysiące stron, aby trafić na te kilkaset, które podsumują „wielkim wow". Mnie takie odczucia towarzyszą podczas lektury powieści Colleen Hoover, dlatego gdy w moje ręce wpadła najnowsza na polskim rynku książka autorki, wiedziałam, że nie ma siły, która powstrzymałaby mnie przed zanurzeniem się w lekturze.

"Maybe Someday" to najnowsza powieść Colleen Hoover, znanej i cenionej autorki wielu książek dla młodzieży. Jest to moje kolejne spotkanie z twórczością owej pisarki i początkowo byłam do niego nastawiona sceptycznie, ponieważ mimo że "Hopeless" jest wychwalane, nie trafiło w mój gust. Z "Maybe Someday" było zupełnie inaczej, bo od samego początku była wciągająca i intrygująca.