Nie porzucaj marzeń Augusto Cury Książka

Poradnik napisany przez Augsto Cury'ego, autora pierwszej części trylogii o najbardziej inteligentnym Człowieku w historii, o Jezusie - wzbudził moją ciekawość. Pomimo, iż ostatnio nie mam ochoty czytać „motywatorów", postanowiłam zaryzykować - tylko ze względu na autora. I ponownie się nie zawiodłam! „Nie porzucaj marzeń" to, wbrew wszystkim stereotypom, poradnik, który warto przeczytać.„Nie porzucaj marzeń" to przede wszystkim książka pełna historii. Augusto Cury przywołuje w niej krótkie życiorysy takich osób jak Martin Luter King, Abraham Lincoln czy Jezus. Opisuje też swoją własną historię. Każda z tych osób żyła w zupełnie innych czasach, miała odmienne możliwości i ambicje, a jednak coś ich łączyło. Wszystkie te osoby „o czymś" marzyły. Miały odwagę marzyć i walczyć o swoje cele.„W czasie społecznych burz schował się w jednym bezpiecznym miejscu, chroniącym przed światem - swoim własnym wnętrzu. Tam w ciszy zmówił modlitwę mędrców: milczenie." (s. 90)Ciągły pośpiech, nadmiar informacji, rozkojarzenie... Wydaje mi się, że dzisiaj szczególnie to można zauważyć. A przy tym wszystkim zapominamy o swoich marzeniach. Przestajemy marzyć, a skupiamy się bardziej na tym, co jest „tu i teraz" - na pracy, która ma być dochodowa, a niekoniecznie jest tym, co sprawia nam radość, na celach bliższych - chcemy skończyć studia, ale niekoniecznie wiemy, co chcemy po nich robić. Augusto Cury w swojej książce przedstawia osoby, które miały odważne marzenia - marzenia, które nie były łatwe do osiągnięcia, ale dzięki wytrwałości, ciężkiej pracy i nieustannym przezwyciężaniu trudności udało im się osiągnąć wielki sukces. A jak jest dzisiaj? Dzisiaj łatwiej jest powiedzieć, że „to jest niemożliwe" i zadowalać się tym, co się ma, nawet jeśli nie sprawia nam to radości, a wręcz doprowadza do łez.„Kiedy na scenę naszego umysłu wkracza strach, nie ma tam miejsca dla dwóch zwycięzców. Albo my go pokonamy, albo on nas pokona" (s. 108)„Czy znasz marzenia i lęki swoich najbliższych?"(s.144)Generalnie autor pisze w swoim poradniku wiele o strachu i o problemach psychicznych, które mogą spowodować, że nie będziemy szczęśliwy. Chyba jedynym pokonaniem tego problemu są marzenia. Po prostu trzeba nieustannie dążyć do tego, co chce się osiągnąć. Wybór, czy będziemy walczyć czy poddamy się swoim lękom i stanom depresyjnym zależy wyłącznie od nas. I Augusto Cury bardzo szczegółowo omawia ten problem, a ja mogę jedynie potwierdzić - jest tak jak on pisze. Sama przeszłam w swoim życiu nie jeden kryzys i wiem, że gdy przestaje się walczyć, gdy pozwala się, by nasze myśli „zawładnęły nami" to można wpaść w bardzo ciężki stan. Rozwiązaniem jest tylko atak z negatywnymi myślami i walka o swoje marzenia.Augusto Cury poruszył ważny temat, dzięki niemu miałam okazję na nowo przemyśleć, coś tak ważnego, o czym tak często zapominam. Po przeczytaniu tej książki czuję jednak lekki niedosyt. Chyba jednak to nie jest typowy poradnik. Nie ma w nim zbyt wielu „rad" - są konkretne historie, ale bez szczegółów. Czyta się bardzo szybko i przyjemnie, a jednak chyba jednak zabrakło mi jakichś konkretnych wskazówek, „jak walczyć o swoje marzenia". Do tego przydałoby się dodatkowe minimum 100 stron! Ale mimo wszystko książka jest warta przeczytania i szczerze ją polecam. Tak samo jak „Najbardziej inteligentnego człowieka w historii".

Poradnik napisany przez Augsto Cury'ego, autora pierwszej części trylogii o najbardziej inteligentnym Człowieku w historii, o Jezusie - wzbudził moją ciekawość. Pomimo, iż ostatnio nie mam ochoty czytać „motywatorów", postanowiłam zaryzykować - tylko ze względu na autora. I ponownie się nie zawiodłam! „Nie porzucaj marzeń" to, wbrew wszystkim stereotypom, poradnik, który warto przeczytać.„Nie porzucaj marzeń" to przede wszystkim książka pełna historii. Augusto Cury przywołuje w niej krótkie życiorysy takich osób jak Martin Luter King, Abraham Lincoln czy Jezus. Opisuje też swoją własną historię. Każda z tych osób żyła w zupełnie innych czasach, miała odmienne możliwości i ambicje, a jednak coś ich łączyło. Wszystkie te osoby „o czymś" marzyły. Miały odwagę marzyć i walczyć o swoje cele.„W czasie społecznych burz schował się w jednym bezpiecznym miejscu, chroniącym przed światem - swoim własnym wnętrzu. Tam w ciszy zmówił modlitwę mędrców: milczenie." (s. 90)Ciągły pośpiech, nadmiar informacji, rozkojarzenie... Wydaje mi się, że dzisiaj szczególnie to można zauważyć. A przy tym wszystkim zapominamy o swoich marzeniach. Przestajemy marzyć, a skupiamy się bardziej na tym, co jest „tu i teraz" - na pracy, która ma być dochodowa, a niekoniecznie jest tym, co sprawia nam radość, na celach bliższych - chcemy skończyć studia, ale niekoniecznie wiemy, co chcemy po nich robić. Augusto Cury w swojej książce przedstawia osoby, które miały odważne marzenia - marzenia, które nie były łatwe do osiągnięcia, ale dzięki wytrwałości, ciężkiej pracy i nieustannym przezwyciężaniu trudności udało im się osiągnąć wielki sukces. A jak jest dzisiaj? Dzisiaj łatwiej jest powiedzieć, że „to jest niemożliwe" i zadowalać się tym, co się ma, nawet jeśli nie sprawia nam to radości, a wręcz doprowadza do łez.„Kiedy na scenę naszego umysłu wkracza strach, nie ma tam miejsca dla dwóch zwycięzców. Albo my go pokonamy, albo on nas pokona" (s. 108)„Czy znasz marzenia i lęki swoich najbliższych?"(s.144)Generalnie autor pisze w swoim poradniku wiele o strachu i o problemach psychicznych, które mogą spowodować, że nie będziemy szczęśliwy. Chyba jedynym pokonaniem tego problemu są marzenia. Po prostu trzeba nieustannie dążyć do tego, co chce się osiągnąć. Wybór, czy będziemy walczyć czy poddamy się swoim lękom i stanom depresyjnym zależy wyłącznie od nas. I Augusto Cury bardzo szczegółowo omawia ten problem, a ja mogę jedynie potwierdzić - jest tak jak on pisze. Sama przeszłam w swoim życiu nie jeden kryzys i wiem, że gdy przestaje się walczyć, gdy pozwala się, by nasze myśli „zawładnęły nami" to można wpaść w bardzo ciężki stan. Rozwiązaniem jest tylko atak z negatywnymi myślami i walka o swoje marzenia.Augusto Cury poruszył ważny temat, dzięki niemu miałam okazję na nowo przemyśleć, coś tak ważnego, o czym tak często zapominam. Po przeczytaniu tej książki czuję jednak lekki niedosyt. Chyba jednak to nie jest typowy poradnik. Nie ma w nim zbyt wielu „rad" - są konkretne historie, ale bez szczegółów. Czyta się bardzo szybko i przyjemnie, a jednak chyba jednak zabrakło mi jakichś konkretnych wskazówek, „jak walczyć o swoje marzenia". Do tego przydałoby się dodatkowe minimum 100 stron! Ale mimo wszystko książka jest warta przeczytania i szczerze ją polecam. Tak samo jak „Najbardziej inteligentnego człowieka w historii".