Moja martwa dziewczyna Łukasiewicz Marcin Bartosz Książka

Jakie to było dobre!!! Historia stworzona przez Marcina wydawać może się banalna, typowy kryminał. Jest trup, problemy wiszą nad bohaterami, śledztwo, mnóstwo akcji. Tylko w tym wszystkim głównie bohaterami są postacie z horrorów. Zombie, ghule, północnica, licho, topielica itd. Cały panteon sław grozy. A wszystko to z wielką miłością nie do końca w tle.Od humoru wysokich lotów przez miłosne rozważania, kryminalne zagadki, sceny akcji połączone z grozą i bardzo brutalnymi scenami po momenty okraszone dzikim seksem, przepełnionym fetyszami. W tym wszystkim zawarte są też bardzo istotne rzeczy. Autor w bardzo interesujący sposób porusza temat tolerancji. Na podstawie konkretnych istot przedstawia zachowania ludzkie, typowe dla niektórych grup społecznych. Zarazem nikogo nie szkaluje, wręcz chce pokazać, że wszyscy mogą ze sobą życie w zgodzie, jeśli tylko będą ku temu chęci. Kolejna rzecz to poliamoria. Cudownie o tym jest tu napisane.Na koniec pochwalić muszę za jedną genialną rzecz. Loża szyderców!!! Zabieg mistrzowski!!! Ubawiłem się przy tych zgredach!!!Podsumowując, 'Moja martwa dziewczyna' jest pozycją rozrywkową, miło zajmującą czas, rozweselającą a zarazem poruszającą ważne tematy i dającą do myślenia nad światem i sobą.Dla kogo? Może nie dla najmłodszych ale dla starszych lubiących miks gatunkowy jak najbardziej.

,,Przy delikatnej równowadze między normalnym, ludzkim światem a cmentarzami - enklawami nieumarłych i duchów- ciężko oczekiwać, że wszystko poszłoby łatwo. "Powiem wam, że ta książka tak mnie zszokowała, że wciąż nie wiem co było powodem, że wywołała we mnie taki szok. Po pierwsze spodziewałam się tu nalotu zombie, a wyszło na to, że kobieca postać zwana nieumarłą podduszała zwykłego chłopaka po to, by później zrobił jej dobrze:-) Sceny osiemnaście plus nie były długie i średnio dokładne a odbywały się na cmentarzu. Początek książki mocno mnie rozbawił, bo oni robili co robili, a ktoś w tle krzyczał : morderstwo! Później robiło się bardziej gorąco, ona dusiła go coraz mocniej, on bardziej się starał ją zadowolić i znów ktoś tak krzyczał... Ja nie wiedziałam, czy ten ktoś ich obserwuje, czy zdarzyło się coś innego, ale czy to dziwne by na cmentarzu wśród żyjących trupów zobaczyć trupa, który nie żyje? Ja nie wierzę, ale to najbardziej najmniej przewidywalna książka z najbardziej nieprzewidywalnych. Ja nawet nie starałam się domyśleć o co może chodzić, bo nic co tutaj się działo raczej nigdy nie było obecne nawet w moich koszmarach! Muszę to napisać, niektóre opisy zgniłych kawałków ciała z którego robili kisiel zwyczajnie sprawiała, że długo nie miałam apetytu na cokolwiek. Te opisy nie były obrzydliwe, tylko tak szokująco dezorientujące, że wszystko w moim ciele zaciskało się w mocny supeł. Później ktoś był tu mocno zaniepokojony, bo okazywało się, że często ryzykował swoje życie, a nawet o tym nie wiedział. Następnie sprawa owego morderstwa była tajemnicza, bo oprawca nie działał jak zazwyczaj, zapach trupa był inny niż powinien i cokolwiek później się nie działo było dla postaci inne, co ich niepokoiło, a dla mnie to już w ogóle wyrwane z kosmosu. Chylę czoła nad pomysłowością autora, bo udowodnił, że nawet miano najlepszego pisarza thrillerów można przebić ot tak. By za wiele wam nie zdradzać, zwracam wam tylko uwagę na fakt, że nieumarła ma żywego chłopaka z którym spotyka się tylko w wiadomym celu, lecz ma również dziewczynę, która nie żyje od kilkuset lat, której nie podoba się fakt, że musi się z kimś nią dzielić. Oj, sami przeczytajcie, ja nie mam słów, by oddać jak bardzo mi się podobała, jak ogromnie pozytywnie mnie zaskoczyła i że chętnie przeczytałabym więcej takich książek! Do tego duży druk, krótkie rozdziały i mega wielkie napięcie okraszone niecierpliwością. Mocno ją polecam!!!

,,Przy delikatnej równowadze między normalnym, ludzkim światem a cmentarzami - enklawami nieumarłych i duchów- ciężko oczekiwać, że wszystko poszłoby łatwo. "Powiem wam, że ta książka tak mnie zszokowała, że wciąż nie wiem co było powodem, że wywołała we mnie taki szok. Po pierwsze spodziewałam się tu nalotu zombie, a wyszło na to, że kobieca postać zwana nieumarłą podduszała zwykłego chłopaka po to, by później zrobił jej dobrze:-) Sceny osiemnaście plus nie były długie i średnio dokładne a odbywały się na cmentarzu. Początek książki mocno mnie rozbawił, bo oni robili co robili, a ktoś w tle krzyczał : morderstwo! Później robiło się bardziej gorąco, ona dusiła go coraz mocniej, on bardziej się starał ją zadowolić i znów ktoś tak krzyczał... Ja nie wiedziałam, czy ten ktoś ich obserwuje, czy zdarzyło się coś innego, ale czy to dziwne by na cmentarzu wśród żyjących trupów zobaczyć trupa, który nie żyje? Ja nie wierzę, ale to najbardziej najmniej przewidywalna książka z najbardziej nieprzewidywalnych. Ja nawet nie starałam się domyśleć o co może chodzić, bo nic co tutaj się działo raczej nigdy nie było obecne nawet w moich koszmarach! Muszę to napisać, niektóre opisy zgniłych kawałków ciała z którego robili kisiel zwyczajnie sprawiała, że długo nie miałam apetytu na cokolwiek. Te opisy nie były obrzydliwe, tylko tak szokująco dezorientujące, że wszystko w moim ciele zaciskało się w mocny supeł. Później ktoś był tu mocno zaniepokojony, bo okazywało się, że często ryzykował swoje życie, a nawet o tym nie wiedział. Następnie sprawa owego morderstwa była tajemnicza, bo oprawca nie działał jak zazwyczaj, zapach trupa był inny niż powinien i cokolwiek później się nie działo było dla postaci inne, co ich niepokoiło, a dla mnie to już w ogóle wyrwane z kosmosu. Chylę czoła nad pomysłowością autora, bo udowodnił, że nawet miano najlepszego pisarza thrillerów można przebić ot tak. By za wiele wam nie zdradzać, zwracam wam tylko uwagę na fakt, że nieumarła ma żywego chłopaka z którym spotyka się tylko w wiadomym celu, lecz ma również dziewczynę, która nie żyje od kilkuset lat, której nie podoba się fakt, że musi się z kimś nią dzielić. Oj, sami przeczytajcie, ja nie mam słów, by oddać jak bardzo mi się podobała, jak ogromnie pozytywnie mnie zaskoczyła i że chętnie przeczytałabym więcej takich książek! Do tego duży druk, krótkie rozdziały i mega wielkie napięcie okraszone niecierpliwością. Mocno ją polecam!!!

Jakie to było dobre!!! Historia stworzona przez Marcina wydawać może się banalna, typowy kryminał. Jest trup, problemy wiszą nad bohaterami, śledztwo, mnóstwo akcji. Tylko w tym wszystkim głównie bohaterami są postacie z horrorów. Zombie, ghule, północnica, licho, topielica itd. Cały panteon sław grozy. A wszystko to z wielką miłością nie do końca w tle.Od humoru wysokich lotów przez miłosne rozważania, kryminalne zagadki, sceny akcji połączone z grozą i bardzo brutalnymi scenami po momenty okraszone dzikim seksem, przepełnionym fetyszami. W tym wszystkim zawarte są też bardzo istotne rzeczy. Autor w bardzo interesujący sposób porusza temat tolerancji. Na podstawie konkretnych istot przedstawia zachowania ludzkie, typowe dla niektórych grup społecznych. Zarazem nikogo nie szkaluje, wręcz chce pokazać, że wszyscy mogą ze sobą życie w zgodzie, jeśli tylko będą ku temu chęci. Kolejna rzecz to poliamoria. Cudownie o tym jest tu napisane.Na koniec pochwalić muszę za jedną genialną rzecz. Loża szyderców!!! Zabieg mistrzowski!!! Ubawiłem się przy tych zgredach!!!Podsumowując, 'Moja martwa dziewczyna' jest pozycją rozrywkową, miło zajmującą czas, rozweselającą a zarazem poruszającą ważne tematy i dającą do myślenia nad światem i sobą.Dla kogo? Może nie dla najmłodszych ale dla starszych lubiących miks gatunkowy jak najbardziej.