Lwowska odyseja Tom 2 Powrót z piekła Magdalena Kawka Książka

Drugi tom serii, która pochłonęła mnie całkowicie i nie pozwoliła na odpoczynek. Po zakończeniu pierwszego tomu nie mogłam wytrzymać i musiałam sięgnąć po "Powrót z piekła".Nie będę Wam streszczać fabuły aby nie zdradzić Wam czegoś czym mogłabym zaspojlerować , ale musicie mi uwierzyć na słowo, że powieść jest bardzo prawdziwa, emocjonująca, smutna, ale dająca nadzieję. Pokazująca, że w ciężkich czasach ludzie potrafili znaleźć rzeczy, z których się cieszyli."Powrót z piekła" to powieść, która wprawi czytelnika w pewną nostalgię, zmusi do myślenia, sprawi, że zaczniesz doceniać to co masz. Jeśli ta książka cię dogłębnie poruszy i nie raz spowoduje, że będziesz rozmyślać to znaczy, że z właściwą uwagą i skupieniem ją czyałaś.

Drugi tom przenosi czytelnika w bezwzględne rejony syberyjskich odstępów. Tutaj życie toczy się pod znakiem przetrwania, a nade wszystko zaspokojenia głodu. Warunki, które dalekie są od ludzkich, nie sprawiają jednak, że człowieczeństwo umiera. Także tutaj rodzą się nowe uczucia, przyjaźń, która trwa mimo niesprzyjających warunków. Autorka nie oszczędza czytelniczych oczu oraz wyobraźni, kreśląc wiarygodnie opis życia w łagrze Smolnyj. Nie stroni od naturalistycznych opisów schorzeń, warunków, w jakich przyszło żyć ludziom, którzy zostali na niego skazani. Którzy, choć pozbawieni podstawowych praw, potrafią się zsolidaryzować, aby przetrwać i ocalić ludzi, którzy stali im się bliscy, w tym odciętym od świata miejscu.Równolegle czytelnik śledzi losy Marianny, która zostawszy pozbawiona wsparcia męża, próbuje ocalić swoją rodzinę przed głodem i okupantem. Los bywa kapryśny i co dał, potrafi odebrać, zadać cios w najmniej spodziewanym momencie. Strach, głód, niepewność jutra - to wszystko staje się udziałem bohaterów, których losy poznaliśmy w „Pora westchnień, pora burz". Tutaj kobieta nie zawsze jest słabą jednostką, niezdolną do walki i przetrwania. Kobieca siła, determinacja, a także przyjaźń, która jest pozbawiona różnic społecznych i kulturowych, staje się podstawowym orężem.Magdalena Kawka ponownie zachwyca dbałością o najmniejszy szczegół. Na szczególne względy zasłużyła kreacja bohaterów. Tutaj każdy jest „jakiś", każdy jest ważny, nawet jeśli gra tylko rolę poboczną. Postaci drugoplanowe nie są jedynie bladym tłem dla tych pierwszoplanowych. Co więcej, nadają ich losom kolorytu, mimo ciemnych barw wojennej rzeczywistości. Fakt, że autorka każdemu z nich dała duszę, sprawia, że nie sposób zapomnieć, nawet jego marginalnego udziału w całej fabule. Nie da się także jednoznacznie określić, który z nich jest dobry, który zły. Każdego bowiem należy ocenić przez szeroki pryzmat, a Magdalena Kawka daje nam taką możliwość.Podsumowując:Mam wrażenie, że drugi tom serii "Lwowska Odyseja" stoi pod znakiem licznych pytań, które pojawiają się w trakcie lektury. Czy ludzkie zachowania i decyzje, podjęte w tak ekstremalnych warunkach, jak wojna czy życie na Syberii, mogą być z góry usprawiedliwione? Czy miłość może wszystko wybaczyć? Czy każdy przedstawiciel określonej narodowości jest wrogiem i jak bardzo można się mylić, zdając się na ocenę w wyniku pierwszego wrażenia? I czy każdy powrót, choć wyczekiwany, przyniesie ze sobą radość? Pełna emocji, strachu o losy bohaterów, a nade wszystko napisana z dużą dozą wrażliwości i dbałości o wierne oddanie ówczesnych realiów powieść, w której nie sposób się nie rozsmakować. Ja jestem oczarowana i niecierpliwie czekam na trzeci tom. Polecam!

Drugi tom przenosi czytelnika w bezwzględne rejony syberyjskich odstępów. Tutaj życie toczy się pod znakiem przetrwania, a nade wszystko zaspokojenia głodu. Warunki, które dalekie są od ludzkich, nie sprawiają jednak, że człowieczeństwo umiera. Także tutaj rodzą się nowe uczucia, przyjaźń, która trwa mimo niesprzyjających warunków. Autorka nie oszczędza czytelniczych oczu oraz wyobraźni, kreśląc wiarygodnie opis życia w łagrze Smolnyj. Nie stroni od naturalistycznych opisów schorzeń, warunków, w jakich przyszło żyć ludziom, którzy zostali na niego skazani. Którzy, choć pozbawieni podstawowych praw, potrafią się zsolidaryzować, aby przetrwać i ocalić ludzi, którzy stali im się bliscy, w tym odciętym od świata miejscu.Równolegle czytelnik śledzi losy Marianny, która zostawszy pozbawiona wsparcia męża, próbuje ocalić swoją rodzinę przed głodem i okupantem. Los bywa kapryśny i co dał, potrafi odebrać, zadać cios w najmniej spodziewanym momencie. Strach, głód, niepewność jutra - to wszystko staje się udziałem bohaterów, których losy poznaliśmy w „Pora westchnień, pora burz". Tutaj kobieta nie zawsze jest słabą jednostką, niezdolną do walki i przetrwania. Kobieca siła, determinacja, a także przyjaźń, która jest pozbawiona różnic społecznych i kulturowych, staje się podstawowym orężem.Magdalena Kawka ponownie zachwyca dbałością o najmniejszy szczegół. Na szczególne względy zasłużyła kreacja bohaterów. Tutaj każdy jest „jakiś", każdy jest ważny, nawet jeśli gra tylko rolę poboczną. Postaci drugoplanowe nie są jedynie bladym tłem dla tych pierwszoplanowych. Co więcej, nadają ich losom kolorytu, mimo ciemnych barw wojennej rzeczywistości. Fakt, że autorka każdemu z nich dała duszę, sprawia, że nie sposób zapomnieć, nawet jego marginalnego udziału w całej fabule. Nie da się także jednoznacznie określić, który z nich jest dobry, który zły. Każdego bowiem należy ocenić przez szeroki pryzmat, a Magdalena Kawka daje nam taką możliwość.Podsumowując:Mam wrażenie, że drugi tom serii "Lwowska Odyseja" stoi pod znakiem licznych pytań, które pojawiają się w trakcie lektury. Czy ludzkie zachowania i decyzje, podjęte w tak ekstremalnych warunkach, jak wojna czy życie na Syberii, mogą być z góry usprawiedliwione? Czy miłość może wszystko wybaczyć? Czy każdy przedstawiciel określonej narodowości jest wrogiem i jak bardzo można się mylić, zdając się na ocenę w wyniku pierwszego wrażenia? I czy każdy powrót, choć wyczekiwany, przyniesie ze sobą radość? Pełna emocji, strachu o losy bohaterów, a nade wszystko napisana z dużą dozą wrażliwości i dbałości o wierne oddanie ówczesnych realiów powieść, w której nie sposób się nie rozsmakować. Ja jestem oczarowana i niecierpliwie czekam na trzeci tom. Polecam!

Drugi tom serii, która pochłonęła mnie całkowicie i nie pozwoliła na odpoczynek. Po zakończeniu pierwszego tomu nie mogłam wytrzymać i musiałam sięgnąć po "Powrót z piekła".Nie będę Wam streszczać fabuły aby nie zdradzić Wam czegoś czym mogłabym zaspojlerować , ale musicie mi uwierzyć na słowo, że powieść jest bardzo prawdziwa, emocjonująca, smutna, ale dająca nadzieję. Pokazująca, że w ciężkich czasach ludzie potrafili znaleźć rzeczy, z których się cieszyli."Powrót z piekła" to powieść, która wprawi czytelnika w pewną nostalgię, zmusi do myślenia, sprawi, że zaczniesz doceniać to co masz. Jeśli ta książka cię dogłębnie poruszy i nie raz spowoduje, że będziesz rozmyślać to znaczy, że z właściwą uwagą i skupieniem ją czyałaś.