Grimm City. Wilk! Jakub Ćwiek Książka

Jakub Ćwiek to jeden z polskich pisarzy, który tworzy książki w szeroko rozumianym gatunku fantasy. Do najpopularniejszych książek jego autorstwa można zaliczyć serie „Kłamca" oraz cykl „Chłopcy". W swojej twórczości najczęściej sięga po elementy znane z baśni i bajek oraz mitologie. Dla przykładu, w „Kłamcy" pojawiają się odniesienia do mitologii nordyckiej, natomiast w „Chłopcach" pisarz przetworzył świat znany z przygód Piotrusia Pana.

Jakub Ćwiek solennie pracuje na swą markę. To pisarz o zaskakującej wyobraźni, świetnym, lekkim piórze i chęci wprowadzenia nasyconej kolorami zmiany na scenie polskiej literatury. Tym razem prezentuje się nam w kryminale „Grim City. Wilk!".

Najnowsza książka Jakuba Ćwieka zapowiada się imponująco! Fantastyczną okładkę, która intryguje, zaprojektował Piotr Sokołowski. A czego możemy spodziewać się w środku?

Ćwiek to pisarz na polskim rynku już uznany: autor bez mała dziewiętnastu książek, mnóstwa opowiadań, scenariuszy i publikacji. Jego topowym dziełem są „Kłamcy" oraz „Chłopcy". Fani go uwielbiają i z utęsknieniem czekają na kolejną dawką czytelniczych emocji, tym bardziej cieszy jego nowa powieść pod tytułem „Grimm City. Wilk".

Mocna, męska narracja, postaci zarysowane z wielkim kontrastem, dobitnie wręcz, do tego pasjonujące wydarzenia, bez tabu, intensywna akcja - z bajki w mroczny kryminał!

Czy wyobrażacie sobie miasto tak gęste od smogu, że nie sposób nocą dostrzec księżyca? W którym deszcz nie tylko moczy ubranie, ale też brudzi wszystko czarną ropą? Nie wspominając o przestępczości. Tutaj czarne jest nie tylko powietrze, ale też serca wielu mieszkańców. Czy życie w nim to męka, wyzwanie, a może... fascynująca opowieść?

Zaczytywaliście się jako dzieci w baśniach? Na sto procent odpowiedź brzmi tak. Jeśli nie Andersena to Grimmów. I właśnie o tych drugich nam dzisiaj po części chodzi. Jak wiecie mam ogromną słabość do bajek. Wszyscy moi znajomi się ze mnie śmieją, że jestem dużym dzieckiem, a ja nie miałabym nic przeciwko, żeby z niektórymi pociechami tych znajomych przejść się na dobrą animację. No co? Można być i nianią i coś dla siebie uszczknąć z całej tej imprezy ;)

Gdy usłyszałam tytuł nowej serii Kuby Ćwieka, wiedziałam, że muszę ją poznać. „Grimm City" chyba każdemu skojarzy się z baśniami pewnych słynnych braci, a że autor ruszył już wiele znanych historii czy motywów jak Piotruś Pan, mitologia nordycka czy superbohaterowie, tak i odniesienie do braci Grimm wydaje się tym bardziej nasuwać tutaj „samo przez się".Jednak jakże się zdziwiłam, gdy zaczęłam tę książkę czytać! Pytanie tylko, czy zaskoczenie było pozytywne, czy raczej niekoniecznie.Alfie Moore to, cóż, nie kłamiąc, nie najlepiej radzący sobie grajek. Pewnego razu los wycina mu psikusa i gdy zastępuje kolegę w prowadzeniu taksówki, jego klientką zostaje niezmiernie tajemnicza i interesująca dama w czerwonej pelerynie z kapturem. Szybko okazuje się, że pod adresem, do którego ją dostarczył, popełniono morderstwo - zginął Wolf, policjant, uwikłany w konflikt między stróżami prawa a miejskimi gangami. Rozpoczyna się śledztwo, kto zabił... =Tylko czy Alfiemu opłaca się dążyć do prawdy, gdy może podpaść gangsterom?Grimm City. Z czym kojarzy się ta nazwa? Słynne komiksowe Miasto Grzechu (oryg. Sin City) i związana z nim wszechobecna korupcja, przemoc i przestępcy czający się na każdym rogu? Bracia Grimm i (poniekąd) parodia ich twórczości? Grimm w znaczeniu „ponury"? Tak, tak, tak. Te trzy elementy chyba najlepiej opisują to miejsce - miasto zbudowane na ciele pewnego olbrzyma, znanego pewnie niektórym z opowieści o Tomciu Paluchu, którego serce odpowiada za działanie wszystkiego wokół. Moim zdaniem - pomysł kapitalny, który na polskim podwórku tylko Jakub Ćwiek mógł zrealizować z powodzeniem.Zwróciliście uwagę na Tomcia Palucha? Damę z czerwonym kapturem? Wierzcie mi, że to nie wszystko. Ćwiek po raz kolejny sięga do baśni, łącząc je z zupełnie innym klimatem. Skorumpowana policja, wysoka przestępczość...i bajki? No któż by pomyślał, prawda? A no właśnie, autor to zrobił. I wyszło świetnie!Warto zauważyć, że nie ma tu podzialu na bohaterów czarnych i białych. Wszystkich można by określić różnymi odcieniami szarości, bo nikt nie jest w 100% dobry lub zły, a pozory często mylą. Zdarzyło mi się polubić kogoś i nagle po xx stronach stwierdzać, że byłam w błędzie.Co więcej, jak na taką historię i jak na tego autora, w „Grimm City. Wilk" wyjątkowo mało jest przekleństw i wulgaryzmów. Bardzo pozytywnie mnie to zaskoczyło, gdyż o ile naprawdę lubię styl Jakuba Ćwieka i przywykłam do tych ostrzejszych słów, tak wolę czytać o bohaterach, którzy walczą zamiast się nap&8%3$lać.Podsumowując, jeśli lubicie takie zwariowane połączenia klasyki z teoretycznie niepasującym do niej klimatem, to powinniście przekonać się sami, jak dobrze udało się zestawić te dwie rzeczy Ćwiekowi w jego serii „Grimm City". I pamiętajcie, że ta historia ma już drugi tom! J

Grimm City to miejsce mroczne, niejednoznaczne, mające własną wielowymiarową historię ukrytą w zakamarkach ulic, kopalniach, niebezpiecznych dzielnicach czy w domach bogaczy. Ludzi uczciwych jest tu jak na lekarstwo. Mamy za to mafijne rody walczące o zyski i wpływy, skorumpowanych przez nie przedstawicieli policji oraz nielicznych sprawiedliwych walczących ze złem i korupcją.Gdy w mieście pojawia się Nowy Gracz atakujący głównie taksówkarzy, a oficer policji Wolf zostaje znaleziony martwy w wynajmowanym przez siebie mieszkaniu, agent McShane oraz komisarz Evans zostają zmuszeni do tego, aby połączyć swoje siły i złapać owego Gracza. Dołącza do nich Alfie, niedoceniony artysta, który w wyniku niepomyślnego zbiegu okoliczności zostaje wplątany w sieć mafijnych porachunków. Bohaterowi ci dość szybko odkrywają, że w sprawę zamieszana jest kobieta w czerwonym płaszczu, co pozwala na nadanie zabójstwu komisarza wymiaru religijnego. Nie wszystko jest jednak jednoznaczne, zaś toczone śledztwo prowadzi do odkrycia niejednoznacznych powiązań i zaskakującego finału.„Grimm City. Wilk!" jest moim pierwszym zetknięciem z twórczością Jakuba Ćwieka. Zauroczył mnie jej styl, z jednej strony szorstki, mroczny, a z drugiej pełny sarkastycznego poczucia humoru, umiejętnie jednak dawkowanego czytelnikom. Rzadko mi się to zdarza, ale już dwa pierwsze akapity sprawiły, że całkowicie skupiłam swoją uwagę na książce. Niezwykle podobało mi się połączenie w niej fantastyki i kryminału, a także odniesienia do baśni.W Grimm City w zasadzie nieustannie panuje ponura atmosfera i swego rodzaju ciemność, zaś na radość nie ma miejsca. Jego mrok przylega do mieszkańców niczym druga skóra („Chcesz brudnym, zaropiałym i czarnym mieście Grimm? To noś się, ku...wa w jego barwach! Śmierdź jak ono, a nie mam, nie oszukuj ludzi wokół, fałszywych jak ty, zapachem kwiatów, cytrusów, czy Bajarz wie czym jeszcze. Grimm City lepi się od tłustych czarnych kropel! Między jego budynkami niemal nieustannie wirują płatki czarnego śniegu, a powietrze jest ciężkie i naznaczone śmiercią!"). Klimat powieści jest tak sam jak miasto - mroczny, niepokojący, a z drugiej strony intrygujący. Nie ma w niej wprawdzie jakiejś galopującej akcji, jednakże dzięki temu możemy zagłębić się jej klimat oraz pozwolić na to, aby pochłonął on nas i zafascynował.Podsumowując - „Grimm City. Wilk!" jest powieścią dość osobliwą i nietuzinkową. Połączenie gęstej atmosfery właściwej kryminałom z nurtu noir wraz odniesieniami do fantastyki i baśni dało niesamowity efekt. Mogłoby się wydawać, że takie coś nie może się udać i skutkować będzie co najwyżej spektakularnym upadkiem, jednakże to tylko pozory. Autor bardzo zgrabnie oddał klimat kryminału, zaś elementy fantastyczne (nie wysuwające się za bardzo na pierwszy plan) zapewniły mu niesamowity koloryt, niespotykany nigdzie indziej.Książkę polecam przede wszystkim osobom z chęcią sięgającym po powieści kryminalne w ich nietypowym wydaniu oraz tym, którzy lubią szukać nawiązań do innych gatunków czy utworów dobrze się przy tym bawiąc. Ja z chęcią sięgnę po jej drugi tom.

Grimm City to miejsce mroczne, niejednoznaczne, mające własną wielowymiarową historię ukrytą w zakamarkach ulic, kopalniach, niebezpiecznych dzielnicach czy w domach bogaczy. Ludzi uczciwych jest tu jak na lekarstwo. Mamy za to mafijne rody walczące o zyski i wpływy, skorumpowanych przez nie przedstawicieli policji oraz nielicznych sprawiedliwych walczących ze złem i korupcją.Gdy w mieście pojawia się Nowy Gracz atakujący głównie taksówkarzy, a oficer policji Wolf zostaje znaleziony martwy w wynajmowanym przez siebie mieszkaniu, agent McShane oraz komisarz Evans zostają zmuszeni do tego, aby połączyć swoje siły i złapać owego Gracza. Dołącza do nich Alfie, niedoceniony artysta, który w wyniku niepomyślnego zbiegu okoliczności zostaje wplątany w sieć mafijnych porachunków. Bohaterowi ci dość szybko odkrywają, że w sprawę zamieszana jest kobieta w czerwonym płaszczu, co pozwala na nadanie zabójstwu komisarza wymiaru religijnego. Nie wszystko jest jednak jednoznaczne, zaś toczone śledztwo prowadzi do odkrycia niejednoznacznych powiązań i zaskakującego finału.„Grimm City. Wilk!" jest moim pierwszym zetknięciem z twórczością Jakuba Ćwieka. Zauroczył mnie jej styl, z jednej strony szorstki, mroczny, a z drugiej pełny sarkastycznego poczucia humoru, umiejętnie jednak dawkowanego czytelnikom. Rzadko mi się to zdarza, ale już dwa pierwsze akapity sprawiły, że całkowicie skupiłam swoją uwagę na książce. Niezwykle podobało mi się połączenie w niej fantastyki i kryminału, a także odniesienia do baśni.W Grimm City w zasadzie nieustannie panuje ponura atmosfera i swego rodzaju ciemność, zaś na radość nie ma miejsca. Jego mrok przylega do mieszkańców niczym druga skóra („Chcesz brudnym, zaropiałym i czarnym mieście Grimm? To noś się, ku...wa w jego barwach! Śmierdź jak ono, a nie mam, nie oszukuj ludzi wokół, fałszywych jak ty, zapachem kwiatów, cytrusów, czy Bajarz wie czym jeszcze. Grimm City lepi się od tłustych czarnych kropel! Między jego budynkami niemal nieustannie wirują płatki czarnego śniegu, a powietrze jest ciężkie i naznaczone śmiercią!"). Klimat powieści jest tak sam jak miasto - mroczny, niepokojący, a z drugiej strony intrygujący. Nie ma w niej wprawdzie jakiejś galopującej akcji, jednakże dzięki temu możemy zagłębić się jej klimat oraz pozwolić na to, aby pochłonął on nas i zafascynował.Podsumowując - „Grimm City. Wilk!" jest powieścią dość osobliwą i nietuzinkową. Połączenie gęstej atmosfery właściwej kryminałom z nurtu noir wraz odniesieniami do fantastyki i baśni dało niesamowity efekt. Mogłoby się wydawać, że takie coś nie może się udać i skutkować będzie co najwyżej spektakularnym upadkiem, jednakże to tylko pozory. Autor bardzo zgrabnie oddał klimat kryminału, zaś elementy fantastyczne (nie wysuwające się za bardzo na pierwszy plan) zapewniły mu niesamowity koloryt, niespotykany nigdzie indziej.Książkę polecam przede wszystkim osobom z chęcią sięgającym po powieści kryminalne w ich nietypowym wydaniu oraz tym, którzy lubią szukać nawiązań do innych gatunków czy utworów dobrze się przy tym bawiąc. Ja z chęcią sięgnę po jej drugi tom.