Heine Księga pieśni

Najświetniejszy talent liryczny Niemiec, zasłużył poetyckim wyrazem miłości i cierpienia na miano niemieckiego Orfeusza. Pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej i, choć przymuszony względami praktycznymi do chrztu w obrządku ewangelickim, katolicyzm uważał za artystycznie bardziej płodny i mniej podatny na gen agresji niż protestantyzm w wersji państwowej. Chrzest nie uchronił go jednak przed nienawiścią ze strony "prawdziwych" Niemców i konserwatywnych czynników politycznych. Szukał schronienia we Francji, ale nigdy nie wyrzekł się ojczyzny swoich marzeń. Duszą był po stronie ideałów oświecenia i rewolucji francuskiej, sercem głęboko odczuwał niemiecki romantyzm. Jego wydana w 1827 roku "Księga pieśni" stała się objawieniem nieznanych dotychczas tonów liry, połączeniem wysokich uniesień z tragedią niespełnienia i zawodu, gryzącej satyry z wyzwalającym humorem. Nowy pełny polski przekład Andrzeja Lama pozwala usłyszeć te tony w ich czystej postaci