Dziewczyny z konspiry

Doktor Ligia Urniaż nauczyła Andrzeja Celin´skiego, jak symulowac´ perforacje? wrzodu. Potem wezwana do wijącego sie? w bo´lach pacjenta, zaordynowała przewiezienie go do szpitala. Do obozu juz˙ nie wro´cił.

Ewa Kubasiewicz, mimo iz˙ została wybrana, zrezygnowała z działalnos´ci w Zarza?dzie Regionu. To był protest przeciwko autorytarnym zakusom Lecha Wałe?sy. Nie chciała byc´ marionetka? w niczyich re?kach.

Mirosławe? Wałe?se? poddano szczego´łowej rewizji osobistej. Przez dwa tygodnie nie mogła po niej dojs´c´ do siebie. Gryps jednak ocalał i przekazała go dalej.

Z petycjami mieszkan´co´w Zbroszy Duz˙ej jeździły do władz przewaz˙nie kobiety. Siadały na schodach w urze?dzie i jadły bułki kupione po drodze. Wiadomo – kruszyły, wie?c szybko je przyjmowano, nawet gdy kolejka petento´w była długa.

Bohaterkami tej ksia?z˙ki sa? działaczki polskiej opozycji demokratycznej. Przedstawiamy niezwykłe kobiety reprezentuja?ce „Solidarnos´c´” i inne organizacje, dzie?ki kto´rym dokonała sie? w Polsce przemiana ustrojowa.

Zbierały informacje, redagowały, drukowały, rozwoziły, organizowały pomoc, ukrywały, wycia?gały uwie?zionych z miejsc odosobnien´ w stylu Jamesa Bonda. Doskonale zdawały sobie sprawe? z ryzyka i podejmowały je z pełna? s´wiadomos´cia?.

W czasach konspiry cel miały wspo´lny, ale da?z˙yły do niego ro´z˙nymi drogami. Niekto´rym udało sie? pogodzic´ batalie? o wartos´ci wyz˙sze z piecza? nad domem, inne zapłaciły za udział w niej rozpadem rodziny i osamotnieniem w wolnej juz˙ Polsce.

Pozostaja? niedocenione.

Projekt dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.