Człowiek z celuloidu

Przedwojenna Warszawa

Tajemnicze morderstwa młodych aktorek

Kto jest reżyserem tego krwawego spektaklu?

Ta niedziela – odwrotnie niż w piosence Mieczysława Fogga – wcale nie miała być dla nich ostatnia. Młode aktorki w przedwojennej Warszawie marzyły tylko o sławie na srebrnym ekranie. Zamiast tego znaleziono je martwe w zamkniętym atelier. Fragmenty nagranych pokątnie filmów z ich udziałem zapowiadają dalsze zbrodnie. Ślady prowadzą do okultystów – i coraz głębiej w przedwojenne środowisko warszawskich filmowców. Ile poświęcisz, żeby stać się gwiazdą? W śledztwie komisarzowi Wróblowi pomaga Antoni Słonimski, jednym z podejrzanych jest Eugeniusz Bodo, a w tle przewija się cały korowód barwnych postaci tych czasów. Kto jest reżyserem krwawego spektaklu, który wstrząsa mieszkańcami stolicy?

Wszystko wskazuje na to, że niezależnie od wyniku śledztwa dla Antoniego Wróbla może to być ostatnie dochodzenie. Człowiek z Celuloidu Tomasza Duszyńskiego to kontynuacja bestsellerowego Fenomena z Warszawy i niezwykle realistyczny fresk z epoki, w której życie elit miesza się z historiami prosto z gangsterskiego półświatka i szczegółami biografii przedwojennych celebrytów!

Komisarz Antoni Wróbel miał często do czynienia ze śmiercią. Czasem była to śmierć zwykła, ot, o most zaczepiło się napuchnięte niczym balon ciało samobójcy; czasem śmierć głupia i niepotrzebna, gdy grupa pijanych zabawowiczów przebiła samochodem barierkę i skończyła życie w nurtach Wisły. Pojawiały się jednak i inne sprawy, których okrucieństwo trudno było pojąć. Poćwiartowane zwłoki w walizce, ciało dziecka zatopione w szambie, zwłoki małżeństwa, torturowanego i zaszlachtowanego z powodu kilkudziesięciu złotych ukrytych pod materacem. Czy zdarzały się wśród nich sprawy jak ta ostatnia? Siedem ofiar w atelier „Sfinksa” i kolejna ofiara, której okrutna śmierć tak wyraźnie połączona była z poprzednimi?

Niewątpliwie był to ciąg zaplanowanych, następujących po sobie wydarzeń. Przeprowadzonych z precyzją, a do tego sugerujących, że liczyć się trzeba z dalszym ciągiem tej popapranej historii. Z takim dochodzeniem komisarz jeszcze nie miał do czynienia.

Tomasz Duszyński - dziennikarz (pracował w RMF FM i Radiu Aplauz), pisarz, scenarzysta gier komputerowych, a w wolnych chwilach maratończyk. Debiutował zbiorem opowiadań Produkt uboczny (2007). Nagradzany autor powieści kryminalnych: zdobywca wyróżnienia jury Kryminalnej Piły, a także nagrody Kryminalny Magiel za najlepszy kryminał retro 2019 roku (Glatz). Laureat Nagród „Złoty Pocisk” w kategorii Najlepsza Polska Powieść
Kryminalno-Historyczna 2021 za powieść "Glatz. Zamieć" i Nagrody Publiczności za powieść kryminalną "Glatz" oraz Nagrody Wielkiego Kalibru Czytelników za powieść kryminalną "Glatz. Kraj Pana Boga".