PayPo odbierz kod 30 zł na zakupy

Poezja obca

Informacje o sortowaniu:

sortowanie wg Popularności:
Produkty są sortowane według popularności na podstawie kilku czynników: liczby zakupów, ilości i wartości wystawionych ocen, zainteresowania użytkowników mierzonych dodaniem produktu do koszyka lub ulubionych.

sortowanie wg Cena - od najniższej:
Produkty są sortowane po aktualnej cenie sprzedaży, od najniższej do najwyższej.

sortowanie wg Cena - od najwyższej:
Produkty są sortowane po aktualnej cenie sprzedaży, od najwyższej do najniższej.

sortowanie wg Od najnowszych:
Produkty są sortowane według daty premiery. Na początku wyświetlane są najnowsze tytuły, które dopiero trafiły do sprzedaży lub będą dostępne w najbliższym czasie

sortowanie wg Od najstarszych:
Produkty są sortowane według daty premiery. Na początku wyświetlane są najstarsze tytuły.
Znam nieba pękające w gromy i wichrzyce, Nawroty wściekłe wałów, prądy, znam wieczory, Znam jutrzenki srebrzyste jako gołębice, Widziałem to, co człowiek widzieć zawsze skory. Arthur Rimbaud (1854-1891) Wybór wierszy jednego z najsłynniejszych symbolistów francuskich.
Wznowiona po pięćdziesięciu latach od swojego pierwszego wydania Antologia literatury japońskiej jest dziełem unikatowym na polskim rynku wydawniczym. Zapoznaje Czytelnika z najstarszymi i zarazem najznamienitszymi utworami literatury japońskiej, które w większości do dzisiejszego dnia nie zostały przetłumaczone na język polski. Prezentuje m.in. fragmenty wyjątkowej poezji epok Nara i Heian, fragmenty tysiącletniej opowieści dworskiej Genji monogatari, która zaliczana jest to najstarszych tekstów powieściowych na świecie czy też fragmenty opowieści wojennych przypominających eposy rycerskie.
Wybór poetyckich tekstów (w wiekszości grozy) słynnego pisarza literatury grozy, autora "Zewu Cthulhu" w przekładzie Doroty Tukaj (autorki przekladu "Poezji" Branwella Bronte) Twe migotliwe światła co noc widzę, Choć przestrzeń i czas między nami; Bo tyś mą duszą, moje ty Providence, I zawsze przy mnie zostaniesz!
Nowy wybór wierszy jednego z najwybitniejszych poetów XX wieku w legendarnych już przekładach Mieczysława Jastruna.
8,6 (26)
O "Nocy wigilijnej" Clementa Clarka Moore'a mówi się, że to "prawdopodobnie jeden z najbardziej znanych wierszy, jakie kiedykolwiek napisano w Ameryce". Co więcej, uważa się, że to właśnie ten utwór przyczynił się do utrwalenia postaci Świętego Mikołaja, tak typowej dla krajów anglosaskich - w kożuszku, czapce, z workiem prezentów, z zaprzęgiem reniferów. Świętego Mikołaja, który przybywa do dzieci nie 6 grudnia, lecz w nocy z 24 na 25 grudnia.
Czytając Zhao Lihonga uderza nas cierpienie, które przenika każdy kolejny wiersz. Odczuwamy, że te wysokie góry lub góry w naszej wyobraźni, są jedynie innym rodzajem bólu: bólu natury pragnącej się sublimować. Czujemy też, że ten ból nie jest jedynie związany z językiem i obrazem; raczej jest to materia, włókno będące organicznym składnikiem samego życia. Każdy wiersz w tym zbiorze to staw pokryty kwiatami lotosu, z którego wydobywa się zapach o nazwie "ból". Gdy spoglądamy na kwiaty lotosu, czujemy, że nagle unoszą się i przekształcają w chmury, jakby wspinały się na niebie po drabinie. Czujemy ból Zhao Lihonga, cień migoczący w jego słowach, między chińskimi znakami rytmami i relacjami, jak gdyby ten ból był innym czasem wewnątrz czasu.
Wszystko, wszystko na tym świecie kona, // Cicho z klonów spływa liści złoto... // Niechaj będzie więc błogosławione //To, co kwitnie, aby umrzeć potem. Siergiej Jesienin (1895-1925) - wybór wierszy jednego z największych, obok Aleksandra Błoka czy Mariny Cwietajewej, poetów rosyjskich.
Zemenidis zagrożenie dla wolności człowieka postrzega w schematach i konwenansach narzuconych przez nowoczesną technologię, środki masowego przekazu i wielkomiejski pośpiech, obecny nawet na małej, niezbyt gęsto zaludnionej wyspie. Cypryjski poeta zmaga się z niszczącą mocą owych zjawisk za pomocą starej helleńskiej broni, tej samej, którą władał Zorba w powieści Kazandzakisa: optymizmu i radości życia. W wierszach z tomu Największe spośród trzech broni swojej wolności w scenach miłosnych, przy butelce wina z przyjaciółmi, w rozmowie ze słońcem i żywiołami natury. Lekarstwem na chorobę współczesnego świata jest według niego instynkt życia, który odkrywamy, spoglądając do środka lub dostrzegając to, co pochodzi od Boga, a nie od zatrutego własną pychą człowieka.
Książka Primoža Čučnika jest świadectwem utraty. Życie rozgrywa się na pchlim targu. Na straganach leżą równo ułożone bądź porozrzucane przedmioty, eksponaty, ludzie – wszystkie rekwizyty codzienności. Chociaż ich miejsce jest na śmietniku, domagają się od nas uwagi. Jeśli nie będziemy czujni, to cały ten przenoszony w słowach kram z dnia na dzień zniknie, odejdzie w zapomnienie. Dlatego nie bez powodu Čučnik pyta: „Czy jeszcze wierzysz w poezję?”. Nie ma rzeczy, póki się ich nie nazwie. Poeta świadomie podejmuje z góry skazaną na porażkę próbę składania czy też katalogowania owych drobiazgów, fragmentów w jedną całość. W dom. Tyle spraw dzieje się naraz. Które są ważne, a które nie? Które zapisać – czyli wyróżnić i ocalić – a które pominąć? Wybór jest trudny i smutny zarazem.
Der ganze Weg to książka o płci, będącej symbolem czasem widocznego, czasem ukrytego pożądania, przyzwyczajenia, przynależności i obcości. To opowieść o tym, jak bardzo mylny to symbol i jak słabo rozumiemy naszą mowę. Język nas oszukuje, mówi Berget, i sama oszukuje swój język – odmianę norweskiego, która mając swe źródło w duńskim, czyli w mowie najeźdźców, wrogów i panów, nijak nie wpasowuje się w szepty i krzyki kobiet kochających kobiety. To język więzienie, z którego tylko wyobraźnia i pragnienie potrafią człowieka wyzwolić. Książka Der ganze Weg prowadzi do wielkich miast: do Paryża, Berlina i Warszawy, oraz do lasów zamieszkanych przez drapieżniki. Wiersze, których patronkami są święta Katarzyna z Aleksandrii i dziewica Maria, penetrują związki między winą a przywiązaniem oraz między wstydem a marzeniem.
Wiersze z tomu Tylne światła, choć wynikają z doświadczenia wspólnego dla całej generacji, która w dorosłość wchodziła w czasach upadku reżimu, mają charakter bardzo osobisty. Świat poetycki Halmaya jest koncentratem obrazów i skojarzeń rozsianych w czasie i przestrzeni, zamkniętych w formie wyzbytej wszelkiego sentymentalizmu czy lirycznego ornamentu. Oszczędny, hermetyczny język jest narzucany przez wyrazistość obrazu, który stanowi epicentrum każdego wiersza. Stąd rozchodzą się kręgi skojarzeń prowadzących do autentycznego poetyckiego przeżycia i refleksji odsłaniającej głębszy sens, skryty pod fizyczną fasadą rzeczywistości. Obraz unieruchomiony w kręgu ciszy i światła staje się cząstką rzeczywistości uratowaną ze świata zdominowanego przez ruch, hałas i mrok – azylem obserwatora, który w teatrze życia wybiera nie scenę, lecz kulisy.
Asztawakragita czyli pieśń Asztawakry to indyjski dydaktyczny poemat filozoficzny, nauczający w duchu systemu adwaita wedanty, że jedyną wartością wyzwalającą człowieka jest poznanie. Poemat ten, skomponowany w stylu humanistycznym, jest równocześnie wysokiej klasy dziełem literackim. Autor poematu jest anonimowy. Utwór pochodzi prawdopodobnie z XIV wieku. Religijno-filozoficzny poemat został ujęty w postać dialogu między mędrcem Asztawakrą a jego uczniem, legendarnym królem Dżanką. Toczy się wokół dwóch zasadniczych problemów: poznania i wyzwolenia. Poznanie, które osiąga się wraz z odkryciem prawdy, prowadzi do wyzwolenia, jakie daje joga. Wyzwolenie zaś jest specyficznym rodzajem szczęścia.
Idzie w Piękności, jak noc, która kroczy W cichym gwiazd gronie przez bezchmurne kraje; Co cień i światło w sobie kras jednoczy, To w jej obliczu i w jej oczach taje I razem spływa w taki stan uroczy, Jakiego niebo dumie dnia nie daje. Wiersze wielkiego poety pochodzenia angielskiego epoki romantyzmu George’a Gordona Byrona żyjącego w latach 1778-1824.
Częsty przechodzień (2013) to szósta książka poetycka Daniela Jonasa. Znakomicie przyjęty przez krytykę tom, uznany za jeden z najmocniejszych głosów poetyckich ostatnich lat, potwierdza wyjątkową pozycję Jonasa na portugalskiej scenie literackiej. Poeta legitymuje się formalną maestrią i erudycją, twórczo czerpiąc z rozmaitych motywów i konwencji, zarówno zachodniej, jak i wschodniej kultury, a przy tym wciąż zachowuje osobny, z gruntu prywatny i nowatorski styl. Częsty przechodzień, niedający się zaszufladkować w żadnej konkretnej epoce ani tradycji literackiej, ostentacyjnie stoi na poboczu wszelkich mód i manifestuje niezbywalne prawo do swobodnej artystycznej wypowiedzi i egzystencjalnej refleksji jednostki, która walczy o zachowanie autonomii i własnego głosu w labiryncie tradycji i nowoczesności.
Paul Verlaine urodził się 30 marca 1844 w Metzu. Uznawany jest za jednego z najważniejszych i największych poetów pochodzących z Francji. Był przedstawicielem impresjonizmu, zaliczany do grupy poetów wyklętych za swoje burzliwe życie. Swoją twórczość wzorował na wierszach Charles'a Leconte de Lisle’a, czyli przedstawiciela poezji parnasistów. Autor debiutował w 1867 roku swoim tomikiem poezji. Verlaine szybko zyskał uznanie i popularność. Prywatne życie poety było bardzo skomplikowane. Był uzależniony od alkoholu. Rozstał się ze swoją żoną, z którą miał syna. Związał się z poetą Arthure Rimbaudem. Jednak i tym razem nałóg doprowadził do poważnych problemów. Między mężczyznami doszło do strzelaniny. Zazdrosny Verlaine strzelił w kierunku swojego partnera. Za ten czyn poeta trafił do więzienia. Tam nawrócił się na katolicyzm. Miało to ogromny wpływ na jego twórczość. W wierszach opisywał stan swojego umysłu w tym czasie. Po zakończeniu wyroku, Verlaine podróżował po Anglii. Tam zdobył pracę jako nauczyciel. Poeta zakochał się w jednym ze swoich uczniów, który zmarł. Z tego powodu Verlaine powrócił do Francji. Od tego momentu standard życia poety znacznie się pogorszył. Uzależnienie od alkoholu generowało kolejne problemy. Zaczął żyć w ubóstwie i stawał się niepoczytalny. Twórczość autora cechuje się niezwykłą melodyjnością. Była bardzo popularna wśród muzyków. Zmarł 8 stycznia 1896. Został pochowany na cmentarzu Cimetière des Batignolles w Paryżu. „Łzy padają w serce moje, Jak deszcz pada ponad miastem. Jakież dziwne nieukoje Przenikają serce moje?”
Wiersze zawarte w tomie pH neutralna wobec życia i śmierci – podobnie jak w sześciu innych książkach poetyckich Dimkovskiej – pełne są bogato rozgałęzionych asocjacji, ostrych ripost, parodystycznych parafraz, zaskakujących skojarzeń i metafor. To poezja niezależna, odważna i skłonna do autodestrukcyjnej refleksji. Dimkovska w pełni korzysta z wolności tworzenia własnego poetyckiego świata, którego nowoczesność godzi z macedońską tradycją kulturową i religijną. „Odkopuje” to, co jest w nich żywe i co żywe jest w poezji. Wyzwolona z banalności, poszukuje sensu, nie stroniąc od ironii. Aktualnym zagadnieniom naszych czasów potrafi nadać odpowiednią formę poetycką. Śmiało porusza problemy ciała i cielesności, niezależna od konwencji społecznych i poetyckich. Silna, często radykalna, pozostaje wierna własnej ars poetica. Żyje i tworzy na swój nomadyczny sposób, a wyznawana przez nią wolność wyróżnia ją nie tylko wśród pisarzy macedońskich.
Jidi Majia uważany jest za jednego z najwybitniejszych współczesnych chińskich poetów wywodzących się z mniejszości narodowych. Pisze po chińsku, ale jego wiersze przesiąknięte są odwołaniami do rodzimej kultury Nuosu, nie tylko przez bezpośrednie nawiązania do obyczajów, miejsc i postaci. Tożsamość i pamięć - to dwa wielkie tematy przenikające większość wierszy w tym zbiorze. Milcząca srebrna rzeka połyskuje blaskiem W bezkresnej pustce niczym płomienisty triumf. Czuję, że moje wargi nie są już z mego ciała A język dany przez bogów Rozpadł się w jakieś niewyrażalne wspomnienie I wtedy jak gdybym stał się spadkobiercą Gesara A moja dusza przyjęła tajemne pouczenie (fragment wiersza "Gwiaździste niebo nad kamieniami Gyanamani") Poetycki głos Jidi Majia to głos współczesnego człowieka, świadomego własnej tradycji i tego, jak łatwo jest ją utracić, świadomego ogromu historii i zmienności świata. Ten głos wart jest wysłuchania.
Tom Graffiti w siedmiu rozdziałach łączy jak zwykle u tego poety gorzko ironiczne wiersze i notatki poetyckie, odsyłające w swej ułamkowości do wielkomiejskich ulicznych graffiti, a ukazujące sceptyczny obraz współczesnej świadomości rosyjskiego „szarego człowieka” w całej grozie mentalnego absurdu wiecznie żywego dziedzictwa epoki totalitaryzmu i ludobójstwa. Również niemal diariuszowe miniatury i migawki liryczne pojawiają się tu w infernalnym anturażu codzienności. W obliczu wzbierającego szo­winistycznego amoku i lawiny propagandowego kłamstwa, fałszujących większość przyjętych dotąd w Rosji form publicznego dyskursu i ewokowanych systemów wartości, głos Stratanowskiego zachowuje godną podziwu duchową suwerenność, ton uczciwości i niezłomności indywidualnego charakteru, których sfałszować się nie da.
Poeta, autor tomów wierszy Ora prima. Sei poesie lunghe (2008) oraz Il passo dell’uomo (2012), tłumacz, dyrektor artystyczny i pomysłodawca festiwalu literacko-translatorskiego Babel. Studiował na Uniwersytecie w Mediolanie, uczestniczył także w seminariach poetyckich prowadzonych przez Dereka Walcotta i Michaela Donaghy’ego. Tłumaczył na język włoski m.in. Williama Faulknera, Dentona Welcha, W.H. Audena czy Williama Somerseta Maughama; otrzymał Premio Marazza Opera Prima za przekład Tym czasom. Oratorium na Boże Narodzenie W.H. Audena (2012). Wiersze Vanniego Bianconiego były dotąd tłumaczone na języki: angielski, arabski, chorwacki, francuski, hiszpański, niemiecki, polski i węgierski. O jego twórczości tak pisał Yari Bernasconi: „zasadą świata Bianconiego jest przetaczająca się przezeń wielka fala niepokoju wraz z nieodłącznym splątaniem, w którym próżno by szukać oczywistych punktów odniesienia; nieliczne pewniki znikają, porwane przez fantazmatyczno-oniryczny wir. Nie znaczy to jednak, że poeta odwraca się od istotnych tematów: paradoksalnie bowiem właśnie owa sytuacja niepewności, zawieszenia pozwala mu się przyglądać sprawom trudnym”.
Zuihitsu, czyli „w ślad za pędzelkiem”: notatki gromadzące to, co przyjdzie nam na myśl, co sobie przypomnimy w wolnej chwili, co samo spłynie na papier. Zapiski spod wezgłowia japońskiej damy dworu znanej nam pod przydomkiem Sei Shonagon (z przełomu X i XI wieku) uważane są za początek tego gatunku w Japonii i jeden z jego najpiękniejszych przykładów. Łączą w sobie wiersze i zabawne historie, które wydarzyły się na dworze cesarskim, wyliczenia rzeczy pięknych i rzeczy nudnych czy irytujących, krótkie listy nazw gór czy równin i melancholijne szkice o tym, jak zachowuje się kochanek doskonały… Dama Sei Shonagon była niezwykle wnikliwą obserwatorką życia codziennego. Obdarzona wielkim talentem poetyckim i nie mniejszym temperamentem, na kartkach papieru, które traktowała jak swój dziennik osobisty, nieprzeznaczony do pokazywania ludziom, śmiało opisywała to, co zwróciło jej uwagę, nie powstrzymując się przy tym ani od złośliwości, ani od wzruszenia. Dzięki jej notatkom poznajemy ludzi zapełniających japoński dwór cesarski właśnie jako ludzi: z ich mniejszymi czy większymi przywarami, w codziennych sytuacjach. To sprawia, że Zapiski spod wezgłowia są nie tylko ciekawą lekturą, ale i fascynującym dokumentem z życia pewnej grupy społecznej, zaś samą Sei Shonagon zaczynamy traktować jak dobrą znajomą. Dr Anna Zalewska, Uniwersytet Warszawski
Książka Tozana Alkana i Wiatr jest osobistą manifestacją nowego spojrzenia na sztukę poetycką w Turcji. Najistotniejszym utworem w tomie wydają się Zapiski z historii czytania... – demonstracyjny sprzeciw wobec zniewolenia, „zamknięcie drzwi cenzurze”. Tozan Alkan jest apostołem wolności nowych skojarzeń, zerwania ze spetryfikowanymi sposobami operowania mową. Cechy jego poezji to niezależność myślenia i pisania oraz brak skrępowania w określaniu tematów poetyckich. Reprezentuje te tureckie środowiska, które mają już nowoczesną świadomość wolności – wolności wyrażania własnego, niezależnego i integralnego bytu. Igrający z materią słowa poeta wymaga od czytelnika natężenia intelektualnego, oczekuje, że będzie on człowiekiem wolnym – od uprzedzeń, stereotypów, utartych szablonów i kompleksów.
Jak bym cię kochał, Nocy! bez twych gwiazd miliona, Bo ich światło to mowa stokroć powtórzona! A próżni, mroku szuka moja dusza smutna! Lecz, niestety, ciemności nawet są jak płótna, Gdzie tysiączne postacie odtwarza me oko Osób znikłych, lecz tkwiących w pamięci głęboko. Charles Baudelaire (1821-1867) Wybór wierszy najsłynniejszego symbolisty francuskiego w klasycznych przekładach.
Zbiór utworów amerykańskiej poetki Emily Dickinson. ,,Nigdy nie mówiłam z Bogiem Ani w niebie mój krok nie stanął - A przecież pewna jestem drogi Jakby mi mapę dano''
William Butler Yeats urodził się 13 czerwca 1865 w Dublinie. Tworzący w języku angielskim irlandzki poeta, filozof i pisarz. Swoje dzieła motywował wczesnośredniowieczną literaturą irlandzką. Pozostawał jednak pod wpływem wizjonerstwa Blake’a, okultyzmu, prerafaelitów i francuskiego symbolizmu. W 1931 roku otrzymał Literacką Nagrodę Nobla. Był pierwszym synem Johna Butlera Yeatsa i Susan Mary Pollexfen. Ojciec Williama był malarzem i wielbicielem poezji. Swoją fascynację przekazywał swoim dzieciom. Autor ukończył Metropolitan School of Art w Dublinie. William Butler Yeats poznał tam George’a William’a Russell’a, dzięki któremu po raz pierwszy miał styczność z ruchem narodowym. Pod wpływem Johna O’Leary’ego poeta postanowił zmienić swój dotychczasowy styl. Prawdopodobnie wtedy podjął decyzję o byciu irlandzkim pisarzem. Debiutował w 1885 na łamach Dublin University Review. Zaprezentował wtedy wiersz „Głosy”. W Polsce twórczość William’a Butler’a Yeats’a była znana od 1898 roku, gdy jeden z londyńskich korespondentów nakreślił sylwetkę wschodzącej osobowości angielskiej literatury w gazecie. Poeta zmarł w 1939 roku we Francji. Dopiero po wojnie, zgodnie z wolą poety, jego zwłoki zostały przetransportowane do Irlandii i tam pochowane w Drumcliff. „Chciałbym być w ignorancji podobny do brzasku, Który po prostu wzeszedł, rozhuśtał pełen blasku Powóz ponad pochmurne grzbiety ciemnych koni. Chciałbym - bo cała wiedza niewarta źdźbła słomy - Jak brzask być płochy i tak nieświadomy.”
1 2 3
z 3
skocz do z 3

Te książki mogą Ci się spodobać

Nowość
Świat Wisławy Szymborskiej utrwalony w fotografiach Co jeszcze – prócz kota – zostaje w pustym mieszkaniu? Listy od młodzieńczych miłości. Modne ubrania z różnych epok. Zabawne prezenty od kolegów poetów. I liczne fotografie – ze zwierzętami na rękach, na zwalonym drzewie, na ulicy podczas spaceru z przyjaciółmi, z Filipowiczem na rybach… – choć przecież sama poetka miała do pozowania stosunek raczej niechętny. Joanna Gromek-Illg przygląda się życiu Szymborskiej przez pryzmat „powracających przedmiotów”. Otwiera kolejne szuflady w jej słynnej komodzie i wydobywa z nich rozmaite „drobne pamiątki”, odsłaniając przed nami fascynujące, znane i nieznane portrety poetki. Opracowanie graficzne: Michał Pawłowski
Nowość
Miesięcznik ZNAK w sam raz na majówkę Tęsknota za offlinem Amerykańska psycholożka Susan Pinker opisywała w książce „Efekt wioski” małą miejscowość na Sardynii, której mieszkańcy dożywają nawet 100 lat. Jednym z wyjaśnień jest to, że łączy ich sieć pozytywnych relacji: z sąsiadem, sprzedawcą czy listonoszem. Te codzienne small talki o błahych sprawach zachęcają do wyjścia z domu, wzmacniają dobre samopoczucie, a ostatecznie przyczyniają się do zdrowia i długiego życia. Coraz częściej żyjemy samotnie, pracując z domu, obsługiwani przez aplikacje i kurierów dowożących pod drzwi potrzebne produkty. To nasz wybór, w wielu aspektach bardzo wygodny. Ale zarazem niesie on ze sobą koszty: psychiczne, zdrowotne, relacyjne, polityczne.   Jakie korzyści dają nam small-talki? Dlaczego spędzamy z innymi ludźmi coraz mniej czasu? Czy młode pokolenie odrzuci smartfony i media społecznościowe? A może to AI stanie się idealnym przyjacielem i kochankiem? Jak żyć bardziej offline? Odpowiadają: Karolina Sulej, Kamil Fejfer, Nicholas Carr Ponadto w numerze: Przeciętność jako forma istnienia, czyli mądrość Virginii Woolf Jak kapitalizm karmi się darmową pracą kobiet? Wejść do Hollywood tylnymi drzwiami. O studiu A24 Lekarz Tadeusz Oleszczuk: Jesteśmy ofiarami śmieciowego jedzenia Projektantka Magda Jurek zdradza, jak pracuje meblach do pisania i dąsania się. Kolejny odcinek cyklu Piotra Oczki o przedmiotach Fotoreportaż Michała Łuczaka: samotność po islandzku
Nowość
Zbyt długo historia Afryki była przedstawiana przez pryzmat kolonializmu i niewolnictwa – teraz nadszedł czas, by poznać ją na nowo! Zeinab Badawi, brytyjska dziennikarka i badaczka sudańskiego pochodzenia, przywraca Afryce należne miejsce w globalnej historii. Jako potomkini rdzennych Afrykanów sięga do korzeni kontynentu, by opowiedzieć jego historię tak, jak powinno się ją znać – bez filtrów zachodnich narracji. Dzięki setkom rozmów, jakie autorka odbyła z historykami, archeologami i lokalnymi opowiadaczami, poznasz nieznane do tej pory fakty. Wyrusz w niezwykłą podróż przez tysiąclecia: od pierwszych ludzi przez starożytne cywilizacje i niezwykłych afrykańskich władców aż po walkę o wolność i tożsamość. To nie jest kolejna książka o Afryce napisana z europejskiego punktu widzenia, ale historia opowiedziana z perspektywy tych, którzy ją tworzyli. Odkryj prawdziwą historię Afryki – opowieść, która należy do nas wszystkich. Wszyscy pochodzimy z Afryki, dlatego ta książka jest dla każdego. Zeinab Badawi oddała głos Afryce. Upomniała się o jej historię – widzianą z perspektywy rdzennych mieszkańców. Chciałoby się powiedzieć: wreszcie. W efekcie dostaliśmy kompendium dla każdego, kto chciałby zweryfikować stereotypowe wyobrażenia o tym kontynencie. Afryka to nie tylko doświadczenie niewolnictwa i kolonializmu. To historia początków ludzkości, dynamicznego rozwoju kultur, niezwykłych władców i zadziwiającej sztuki. A poza tym – jak pisze Badawi – wszyscy jesteśmy z Afryki. Lidia Raś, weekend.gazeta.pl Zeinab Badawi to brytyjska dziennikarka, prezenterka telewizyjna i reżyserka sudańskiego pochodzenia. Znana jest przede wszystkim z pracy w BBC – jako prowadząca takie programy jak Global Questions oraz HARDtalk. Od 2021 roku kieruje Szkołą Studiów Orientalnych i Afrykańskich (SOAS) przy Uniwersytecie Londyńskim. Ukończyła studia z zakresu filozofii, polityki i ekonomii (PPE) na Uniwersytecie Oksfordzkim oraz historię i antropologię Bliskiego Wschodu na SOAS. Jej książka Afrykańska historia Afryki znalazła się w finale prestiżowego wyróżnienia Nero Book Award.
Nowość
Witajcie w cyfrowym więzieniu Dobrowolnie oddajemy im część siebie przy każdym kliknięciu przycisku „zaloguj”. A one same siebie stawiają się na piedestale, czym nadają sobie niemal boski charakter. Sylwia Czubkowska odkrywa, jak mocno big techy manipulują politykami i opiniotwórcami, a także jak podporządkowują sobie prawo tak, by działało na ich korzyść. Po co prezes Google’a spotyka się z premierem Polski? Jak Microsoft i Amazon przejmują polskie szkoły? Dlaczego nie mamy szans w starciu z Facebookiem?   Sylwia Czubkowska odsłania skrupulatnie zaplanowane strategie podbicia rynków przez wielkie firmy technologiczne. Ceniona autorka bestsellera Chińczycy trzymają nas mocno i ekspertka w dziedzinie nowych technologii pokonała setki kilometrów, aby zobaczyć, na czym polega zawłaszczanie świata przez big techy. W tej przełomowej książce ujawnia wzorzec, dzięki któremu wielkie korporacje coraz bardziej się wzbogacają i powiększają swoją władzę – a my, jako jednostki, stajemy się coraz bardziej bezbronni.
Nowość
Rodzina. Czy najlepiej wychodzi się z nią na zdjęciach? Opuścić ją, kiedy robi się niewygodnie? A może jednak naprawiać relacje. Czy na pewno jesteś sobą? A może od lat odgrywasz rolę, która została ci przypisana – nieświadomie dopasowując się do rodzinnego układu sił? Czasem nie zdajemy sobie sprawy, że nasz sposób funkcjonowania w relacjach nie jest wyłącznie kwestią osobowości, lecz efektem niewidzialnych mechanizmów, które kształtują dynamikę każdej rodziny. Opiekuńcza siostra, syn bohater, niewidzialne dziecko, arogancki lub nieobecny ojciec czy silna matka – to nie tylko etykiety, ale często strategie przetrwania w systemie, który dąży do stabilności, czasem kosztem jednostki. Czy da się z tego wyrwać? Czy możliwe jest życie poza schematem? A może klucz tkwi nie w ucieczce, lecz w zrozumieniu, jak systemy – nie tylko rodzinne, ale także społeczne czy zawodowe – wpływają na nasze decyzje, emocje i tożsamość? Książka Joanny Flis to zaproszenie do myślenia systemowego, które pomaga zobaczyć siebie w szerszym kontekście i odzyskać wpływ na własne życie. Bo prawdziwa wolność zaczyna się tam, gdzie kończy się automatyczne odgrywanie ról, które nam przypisano.
Zapowiedź
Drogowe, kolejowe, dla pieszych, rowerzystów, a nawet dla chomików… To wszystko MOSTY! Jak to możliwe, że most wisi i nie spada? Który most wygląda jak pancernik? Czy statek może płynąć PO wiadukcie? Gdzie znajduje się most wydrukowany w 3D? I co to znaczy, gdy most do ciebie… mruga? Dowiedz się, jak zbudować most, który przetrwa wszystko: najstraszliwszy sztorm, stado biegnących słoni i całe wieki historii. Przekonaj się, że niesamowite konstrukcje mogą powstać nawet z makaronu! Wszystko, co musisz wiedzieć o mostach, w jednej książce! Niezbędnik małego inżyniera. Wybieraj materiały, pokonuj przeszkody i łącz ze sobą ludzi i miejsca! Najsłynniejsze mosty w Polsce. Ile z nich już znasz? Twoje dziecko uwielbia budować z klocków, a na podłodze w jego pokoju rośnie gęsta sieć dróg, mostów i wiaduktów? Marzy, by w przyszłości zaprojektować największy most na świecie? Wesprzyj jego pasję. Przybliż mu historie powstania takich cudów techniki jak most Karola w Pradze, Golden Gate w San Francisco czy Tower Bridge w Londynie. Wspólnie odkryjcie wyjątkowe polskie mosty: most Zakochanych we Wrocławiu czy bijący rekordy most Rędziński. Książka „Jak budować MOSTY” zawiera mnóstwo informacji, praktycznych wskazówek i ciekawostek o mostach, które zachwycą przyszłych inżynierów i wszystkich marzycieli.
Nowość
Pesto siciliano, wino marsala, obłędna pasta pistacjowa z Bronte. Dojrzewające w pełnym słońcu soczyste cytryny. Piaszczyste plaże oblewane granatową wodą, a nad nimi majestatyczna Etna. Ceramika z Caltagirone i widniejące wszędzie trinacrie. Czy jest coś bardziej symbolicznego dla Palermo? Owszem! Hotel The Palms to ikona Palermo, przez którą można opowiedzieć o złożonej historii miasta, ale i o przemianach Sycylii. Jego pokoje stały się świadkami wydarzeń, które ukształtowały Palermo XX wieku: od samobójstw po intrygi polityczne i tajne spotkania mafii. Gościli tu Arthur Miller, Sophia Loren i Maria Callas. Tu Richard Wagner pozował do portretu Augustowi Renoirowi. Korytarze rozświetlał blask największych sław, zaś cieniem na obrazie hotelu kłady się mroczne postacie, jak krwawi mafiosi czy okultysta i założyciel sekty. Trzymasz w ręku fascynującą opowieść o literaturze, sztuce, historii i polityce, w której główne role zostały obsadzone bohaterami pięknymi, ale i mrocznymi. A najważniejsza jest scena, na której dzieje się ten porywający spektakl. Dasz się namówić na wyprawę do Palermo?
Zapowiedź
„Gdyby Tokio było facetem, wzięłabym ślub z Tokio”. Dziennikarka Marie Machytková kreśliła znaki hiragany, szukając metody na odstresowanie, tymczasem dość nieoczekiwanie… znalazła miłość: zakochała się w kulturze Japonii – i ta fascynacja wywróciła jej życie do góry nogami. Jak daleko może zaprowadzić niewinna decyzja o nauce kaligrafii? Dlaczego Japonia ma moc niszczenia i ratowania jednocześnie? I jak to jest być zupełnie samą w obcym świecie, w którym nawet uścisk dłoni jest intymnym gestem? To bardzo osobista opowieść o japońskich tradycjach i obyczajach, codziennym życiu w Tokio i pułapkach czyhających na turystów w Kraju Kwitnącej Wiśni. Autorka nie unika tematów trudnych, pisze otwarcie o podejściu Japończyków do seksualność, a także o problemach młodego pokolenia, rozdartego pomiędzy kulturą Wschodu i Zachodu. Wspaniała historia – nie tylko o Japonii! „Serdecznie polecam – nie tylko osobom ciekawym świata i Dalekiego Wschodu, ale też po prostu miłośnikom dobrej literatury”. Marcin Bruczkowski, autor bestsellera „Bezsenność w Tokio”

Poezja zagraniczna

Na całym świecie żyją poeci. Wrażliwi, emocjonalni mistrzowie słów, którzy jedną metaforą wywołują wzruszenie, wprawiają człowieka w zadumę. Tomik poezji jednego autora to zazwyczaj kilkadziesiąt wierszy, wśród których, zawsze znajdzie się przynajmniej jeden, który chwyci za serce i zostanie z czytelnikiem do końca życia. 

Od starożytnej Grecji po gwiazdy rocka

W naszym katalogu poezji zagranicznej oferujemy wybór poezji z całego świata. Klasyczne dzieła Homera, pisane wierszem. Zbiór wierszy klasyków romantyzmu jak John Keats, William Blake i George Byron. Znajdziesz tu także tomik poezji reprezentantów kultury amerykańskiej z Waltem Whitmanem i niezwykle wrażliwą Emily Dickinson na czele. Poezja latynoska to zbiory wierszy Garcia Lorci i Fernando Pessoi. Zbiór wierszy niemieckiej poezji przybliżą „Ciemne źródła" w przekładzie Andrzeja Lama. Najnowsze poezje, autorstwa współczesnych gwiazd muzyki rockowej to tomik poezji Boba Dylana, Nicka Cave'a, a także Tilla Lindemanna - wokalisty niemieckiej grupy Rammstein. 

Zbiór wierszy z orientu

Wśród wielu pozycji poezji zagranicznej, w księgarni Matras, znajdziesz również poezje z orientu. Dalekowschodnie tomiki poezji ukażą wrażliwość mieszkańców krajów azjatyckich i hinduskich. „Księżyc nad Fuzhou Wiersze z epoki Tang" to zbiór wierszy z okresu panowania dynastii Tang, datowanych na wieki VII - IX naszej ery. Poezję bliskowschodnią odkryjesz dzięki ponad 400-stronicowej antologii „Dywan wschodni". Warto również zwrócić uwagę na współczesnego poetę azjatyckiego Li Hao i jego tomik poezji „Powrót do domu". Sam mówi o sobie, że wiele inspiracji czerpał z poezji Miłosza i Szymborskiej. 
Jeżeli chcesz kontemplować świat i życie, rozsiądź się wygodnie w fotelu, sięgnij po zbiór wierszy lub tomik poezji konkretnego autora i zanurz się w poezji, która oderwie cię od codziennych trosk.
George Byron