Krwi nie odmówi nikt Ryszard Ćwirlej Książka

Kryminały Ryszarda Ćwirleja niezależnie od czasów, w których akcję osadza, są dla mnie gwarantem dobrej zabawy ze względu na lekki, niewymuszony styl, w jakim autor zawsze tak doskonale się odnajduje. Szczególnie wyraźnie widać to w powieściach osadzonych w czasach przeszłych, kiedy to nie tylko gwara, ale i nieco inny sposób wypowiedzi sprawiają, że już same dialogi przenoszą czytelnika w czasie. I do tego bawią doskonale, bo niezależnie do powagi akcji, dialogi zawsze podszyte są dobrym humorem. Tak jest też i w powieści “Krwi nie odmówi nikt”, drugim tomie cyklu wojennego z Antonim Fischerem, który również można traktować jako powieść od reszty niezależną. Historia rozgrywa się w przeciągu kilku dni poczynając od 20 grudnia 1939 roku, czyli w momencie, gdy święta Bożego Narodzenia są tuż, tuż. A są to święta smutne, bo przecież obchodzone w czasie wojny, ale nie brakuje w nich nadziei na szybkie zakończenie okupacji. To w czytelniku smutno rezonuje, te obserwowanie postaci, co do których przecież wiemy, że ich nadzieje nie zostaną ziszczone. Historia oparta jest o motyw wypadku kolejowego, w którym zginął syn niemieckiego oficjela, a choć powodem katastrofy był rozkaz zaciemnienia, to jednak niemieccy funkcjonariusze muszą szukać winnych… I tu wkracza główny bohater serii, Antoni Fischer, który teoretycznie służy teraz w niemieckiej policji, a tak prawdę pomaga Polakom. To taki trochę balet na krawędzi, działać tak, by nie skrzywdzić Polaków, ale też tak, by Niemcy się nie zorientowali… Intryga jednak pozostaje tu tłem dla powieści społeczno-awanturniczej, w której poznajemy wojenny, skomplikowany i podzielony Poznań od podszewki. Dla wielbicieli historii, wątków awanturniczych i miłośników zabawy językiem dobra zabawa gwarantowana!

Dzisiejsza recenzja dotyczy „Krwi nie odmówi nikt” autorstwa Ryszarda Ćwirleja. Według mnie to mocny wciągający kryminał historyczny, który przeniesie nas, czytelników, do jednego z najtrudniejszych momentów polskiej historii – pierwszych miesięcy niemieckiej okupacji. Autor po raz kolejny udowadnia, że doskonale łączy sensacyjną fabułę z tłem historycznym, a jednocześnie potrafi opowiadać o wojnie w sposób ludzki, poruszający i pełen napięcia. Akcja rozgrywa się w Poznaniu, który po 1939 roku staje się miastem strachu, donosów i brutalnych rządów Gestapo. W tej rzeczywistości nic nie jest jednoznaczne, a granica między bohaterstwem a zdradą bywa niezwykle cienka. Autor ukazuje okupację nie przez pryzmat wielkich bitew, lecz poprzez codzienne wybory zwykłych ludzi, którzy muszą zdecydować, jak daleko są w stanie się posunąć, by przeżyć. Jednym z głównych bohaterów książki jest Antoni Fischer – były polski policjant, który oficjalnie pracuje dla niemieckich władz. Dla wielu Polaków jest zdrajcą, kimś, komu nie można ufać. Jednak pod tą maską kryje się człowiek uwikłany w niebezpieczną grę, działający na rzecz polskiego podziemia. Fischer porusza się po świecie pełnym podejrzeń, gdzie jeden fałszywy ruch może kosztować życie. Jego losy stanowią jeden z najmocniejszych punktów powieści, ponieważ autor pozwala czytelnikowi zajrzeć w jego myśli i wątpliwości, ukazując, jak wielką cenę płaci się za życie „między dwoma światami”. Równolegle rozwija się wątek zwykłych ludzi, którzy przez przypadek zostają wciągnięci w sprawy znacznie większe od nich samych. Odnalezione dokumenty, tajemnicze spotkania i narastające zagrożenie sprawiają, że drobne decyzje zaczynają mieć ogromne konsekwencje. Te poboczne historie świetnie uzupełniają główną fabułę i pokazują, że w czasach wojny nikt nie pozostaje naprawdę z boku. Pomimo trudnego tematu, nie jest to lektura przytłaczająca – pojawiają się momenty refleksji, ale także fragmenty, które trzymają w napięciu i zachęcają do dalszego czytania. Nie znam pierwszego tomu, więc dla mnie wszystko było zrozumiałe. Oczywiście teraz mam ogromną chęć nadrobienia i poznania kontekstu tych sytuacji, dlatego zamierzam sięgnąć po wcześniejsze części, a Was zachęcam do odkrycia tej serii. Według mnie autor doskonale balansuje między akcją a tłem obyczajowym, dzięki czemu okupacyjny Poznań staje się niemal namacalny. „Krwi nie odmówi nikt” to nie tylko kryminał czy powieść sensacyjna. To również opowieść o lojalności, strachu, odwadze i granicach, jakie człowiek jest w stanie przekroczyć w imię przetrwania lub wyższych wartości. Autor stawia pytania, na które nie ma prostych odpowiedzi i zmusza nas, czytelników, do zastanowienia się, jak sam zachowałby się w podobnej sytuacji.