Dom na krawędzi Maria Nurowska Książka

To kontynuacja Drzwi do piekła Marii Nurowskiej. Odważnej książki, która poruszyła polską literaturę. W pierwszej części poznajemy Darię Tarnowską, która zabiła swojego męża i trafiła do tytułowego piekła, czyli więzienia dla kobiet, w którym spędziła sześć lat. Wbrew okropności tego miejsca okazało się ono dla niej swoistego rodzaju wybawianiem i drogą do odnalezienia własnego ja. Poszukiwania samej siebie Daria kontynuuje w drugiej części. Po wyjściu z więzienia bohaterka nie wie, co ze sobą zrobić. Nie chce wracać do domu, który niesie ze sobą tyle złych wspomnień i negatywnych emocji. Do domu przepełnionego strachem, samotnością i ... śmiercią.

Na początku tego roku do księgarń trafiła książka Marii Nurowskiej „Drzwi do piekła". Już przed oficjalną premierą było o niej głośno. Mówiono, że to najodważniejsza książką autorki, w żaden sposób niepodobna do jej poprzednich powieści. Akcja „Drzwi do piekła" rozgrywa się głównie w żeńskim zakładzie karnym, gdzie główna bohaterka, Daria Tarnowska trafia po zabójstwie swojego męża, Edwarda. Maria Nurowska bez ogródek opisywała rzeczywistość obowiązującą za kratami, nie stroniła od opisów przemocy i wykorzystywania seksualnego, a mimo to udało jej się stworzyć poruszającą powieść, w której wartości takie jak miłość, przyjaźń i umiejętność wybaczenia wysuwają się na pierwszy plan.

Wsi spokojna, wsi wesoła, azylu doskonały. Tym właśnie dla Marty jest Bukowina Tatrzańska. Tak, dobrze widzicie Marty, nie Darii. Nasza bohaterka zmienia imię, kupuje telefon komórkowy (przed jej odsiadką takiego czegoś nie było - wyobrażacie to sobie?) chce stać się incognito dla otoczenia, budować nową siebie bez balastu przeszłości. Sprzedaje odziedziczoną willę i wyrusza na podbój gór, do miejsca które ją złamało i w pełni odmieniło, które pokazało jej, że jak się chce, to można.

Wsi spokojna, wsi wesoła, azylu doskonały. Tym właśnie dla Marty jest Bukowina Tatrzańska. Tak, dobrze widzicie Marty, nie Darii. Nasza bohaterka zmienia imię, kupuje telefon komórkowy (przed jej odsiadką takiego czegoś nie było - wyobrażacie to sobie?) chce stać się incognito dla otoczenia, budować nową siebie bez balastu przeszłości. Sprzedaje odziedziczoną willę i wyrusza na podbój gór, do miejsca które ją złamało i w pełni odmieniło, które pokazało jej, że jak się chce, to można.

Na początku tego roku do księgarń trafiła książka Marii Nurowskiej „Drzwi do piekła". Już przed oficjalną premierą było o niej głośno. Mówiono, że to najodważniejsza książką autorki, w żaden sposób niepodobna do jej poprzednich powieści. Akcja „Drzwi do piekła" rozgrywa się głównie w żeńskim zakładzie karnym, gdzie główna bohaterka, Daria Tarnowska trafia po zabójstwie swojego męża, Edwarda. Maria Nurowska bez ogródek opisywała rzeczywistość obowiązującą za kratami, nie stroniła od opisów przemocy i wykorzystywania seksualnego, a mimo to udało jej się stworzyć poruszającą powieść, w której wartości takie jak miłość, przyjaźń i umiejętność wybaczenia wysuwają się na pierwszy plan.

To kontynuacja Drzwi do piekła Marii Nurowskiej. Odważnej książki, która poruszyła polską literaturę. W pierwszej części poznajemy Darię Tarnowską, która zabiła swojego męża i trafiła do tytułowego piekła, czyli więzienia dla kobiet, w którym spędziła sześć lat. Wbrew okropności tego miejsca okazało się ono dla niej swoistego rodzaju wybawianiem i drogą do odnalezienia własnego ja. Poszukiwania samej siebie Daria kontynuuje w drugiej części. Po wyjściu z więzienia bohaterka nie wie, co ze sobą zrobić. Nie chce wracać do domu, który niesie ze sobą tyle złych wspomnień i negatywnych emocji. Do domu przepełnionego strachem, samotnością i ... śmiercią.