Taka piękna żałoba Bohumil Hrabal Książka

Taka piękna żałoba to obrazki z życia autora z jego dzieciństwa nieco ubarwione i predstawione w charakterystyczny sposób. Uwielbiam jego twórczość, poczucie humoru, surrealizm i poetyckość. Jeśli nie znacie twórczości Hrabala to polecam zacząć od tej książki, dalej Postrzyżyny i resztę.

Styl jakim posługuje się Hrabal przypomina Gombrowicza. Prawdopodobnie nie każdemu przypadnie do gustu, trzeba lubić taki specyficzny język i poczucie humoru. Ja jestem osobiście zauroczona jego twórczością. Osobiście polecam książkę. Spojrzenie oczami dziecka uczy nas dostrzegania piękna w świecie.

Mistrz słowa ! Po prostu genialnie się czyta, dawka humoru, łzy smutku, wszystkie emocje są.

Jestem zachwycona tą książką. Już dawno nie czytałam czegoś wspanialszego. Powieść przeczytałam niemal jednym tchem. Jest to moje odkrycie miesiąca. Z pewnością jeszcze do niej wrócę. Klasyka samo w sobie. Gorąco zachęam do przeczytania. Ja jestem zakochana.

Hrabal to istny wirtuoz słowa pisanego. Przeczytałam dużo jego książek i po każdej tylko utwierdzam się w przekonaniu, że jest on geniuszem. Czytanie jego powieści jest istną przyjemnością. Ta książka chyba należy do moich ulubionych. Polecam!

Autor w niesamowity sposób kształtuje swoje wspomnienia, kreuje samego siebie. Jest to fantastyczny dar, którego nie ma każdy pisarz. Powieść niezwykle wzruszająca, momentami nawet zabawna. Na pewno nie jest to moja ostatnie spotkanie z tym autorem. Widziałam, że mam jeszcze sporo do nadrobienia ;)

Łzy mieszają się z falami śmiechu. Mieszanka dobrych wspomnień, z tymi, o których, nie warto wspominać. Opisane wspomnienia nie są naiwne, poruszają do głębi i skłaniają do refleksji.

Początkowo nie do końca mogłem zrozumieć tytuł. Po przeczytaniu całości dostrzegam w nim zasadność. Trudno o trafniejsze określenie. Każde z nas ma wspomnienia. Dobre chwile, których nikt nie jest w stanie nam zabrać. W trudnych momentach naszego życia, wracają do nas ze zdwojoną siłą niczym bumerang. Nie zostaje nam wtedy nic poza żałobą oraz smutkiem . Ta książka to perełka mojej biblioteki.

Ciężkie wojenne doświadczenia sprawiły, że autor bardzo często wracał do wspomnień. Nie dziwię się mu. Trudno wyprzeć z pamięci traumatyczne wydarzenia, a jeszcze ciężej jest udawać, że nic się nie stało. Dlatego też sposobem Hrabala stało się pisanie.

Początkowo nie do końca mogłem zrozumieć tytuł. Po przeczytaniu całości dostrzegam w nim zasadność. Trudno o trafniejsze określenie. Każde z nas ma wspomnienia. Dobre chwile, których nikt nie jest w stanie nam zabrać. W trudnych momentach naszego życia, wracają do nas ze zdwojoną siłą niczym bumerang. Nie zostaje nam wtedy nic poza żałobą oraz smutkiem . Ta książka to perełka mojej biblioteki.