Największe szczęście, największy ból

Choć od ćwierwiecza czytam regularnie wszystkie nowośi Julii, nie zawsze nadaję moim wiażeniom formę omówienia. Częściej z nią o nich rozmawiam. Wolę to od recenzji, bo oprócz radości spotkania - podczas rozmów dowiaduję się wiele o doświadczeniu, które należy do prehistorii wiersza.
O życiowej przygodzie poetki.
Jarosław Mikołajewski