Ezop nowy polski

"Ezop nowy polski" Jana Stanisława Jabłonowskiego został po raz pierwszy wydany w niewielkim nakładzie w Lipsku w roku 1731. Z czasem zdobył dużą popularność i był ceniony przez czytelników w dobie Stanisława Augusta. Dowodzą tego wznowienia w latach 1750, 1767, 1785 i 1788, a nawet jeszcze w początkach XIX wieku. Można chyba przypuścić, że był to najszerzej znany w XVIII stuleciu zbiór bajek. Spora liczba pochodzących z niego zwrotów i wyrażeń (ponad 130) weszła na stałe do kanonu przysłów polskich, co świadczy o bezpośrednim wpływie działa Jabłonowskiego na żywą polszczyznę wieku świateł.