Ogniwa zakładowe i sekcje branżowe NSZZ

Masowe protesty robotnicze latem 1980 r. oraz powstanie i działalność NSZZ „Solidarność” w latach 1980–1981 od samego początku budziły duże zainteresowanie badaczy różnych dyscyplin, dziennikarzy oraz polityków. Nie ulega wątpliwości, że powstanie niezależnego od komunistycznych władz związku zawodowego i zapoczątkowanie przez niego ruchu odnowy były wyjątkowym zjawiskiem społecznym i politycznym, które chętnie poddawano opisowi i analizie. Na tym tle zainteresowanie badaczy historią zakładowych struktur „Solidarności” wciąż wydaje się niewystarczające, a przecież to w zakładach pracy narodziła się „Solidarność” i z nich wywodzili się związkowi liderzy.
Sprawne struktury zakładowe decydowały o powodzeniu strajków oraz innych form protestu. Ponadto właśnie tam znajdował się pierwszy stopień związkowej demokracji. W stanie wojennym tworzono podstawowe ogniwa oporu społecznego tajne/tymczasowe komisje zakładowe, a od końca 1986 r. następowała stopniowa odbudowa jawnych komórek NSZZ „Solidarność”.
Autorzy zaprezentowanych w książce studiów z powodzeniem zmierzyli się z tym tematem, pokazując na konkretnych przykładach historię narodzin, rozwoju, walki podziemnej i odbudowy związku w zakładowych strukturach. Publikacja częściowo wypełnia dotkliwą lukę w badaniach nad organizacjami zakładowymi i sekcjami branżowymi NSZZ „Solidarność”.