Jakieś ogromne szczęście. Wiersze wybrane z lat 1956-2006

Bogdan Czaykowski był bez wątpienia jednym z najciekawszych poetów polskich tworzących po wojnie na emigracji. Urodził się w 1932 r. w Równem na Wołyniu. W r. 1940 wywieziono go wraz z rodzicami w głąb Rosji. Przebywał w kołchozach w Kujbyszewie i Samarkandzie, w Aszchabadzie i Meszhedzie. Lata 1942-46 spędził w Indiach, w polskim sierocińcu w Jamnagar. Maturę zdał już w Anglii w 1950 r. Studiował historię nowożytną w Dublinie, a potem polonistykę w Londynie. W latach 1960-62 był naczelnym redaktorem „Kontynentów”. Od 1962 mieszkał w Kanadzie, gdzie do roku 1997 pracował na University of British Columbia w Vancouver. Zmarł 16 sierpnia 2007 r.

Wydał osiem tomów wierszy, tłumaczył poezję polską na język angielski.
Bogdan Czaykowski jest laureatem m.in. Nagrody Młodych Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (1960) i Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1964).