Wielka masakra kotów i inne epizody francuskiej historii kulturowej

Dlaczego przeprowadzenie udawanych procesów sądowych nad kotami, po których praktykanci paryskiej drukarni w latach 30. XVIII wieku powiesili wszystkie znalezione koty w okolicy, było dla nich tak zabawne, że powtórzyli całą tę sytuację jeszcze około dwudziestu razy w odgrywanej pantomimie? Dlaczego w osiemnastowiecznej wersji bajki o Czerwonym Kapturku wilk zjadał w finale dziewczynkę? Co kierowało anonimowym mieszkańcem Montpellier, gdy drobiazgowo dokumentował on wszystkie wydarzenia w swoim rodzinnym mieście? To tylko niektóre prowokacyjne pytania, na które odpowiada Robert Darnton w swoim dziele – Wielkiej masakrze kotów – kalejdoskopowym przeglądzie europejskiej kultury okresu tzw. oświecenia.

Roberta Darntona cechuje dociekliwość reportera, drobiazgowość naukowca i wrażliwość powieściopisarza.
„New Republic”

Błyskotliwe… Opis pracy historyka jest prosty – musi dobrze odczytywać źrodła. Zrobił to Robert Darnton, który przeczytał wszystkie źródła, poważnie je przeanalizował i dodając swą płodną wyobraźnię, pięknie przedstawił to, czego się dowiedział.
„Washington Post Book World”


Robert Darnton – profesor na uniwersytecie w Harvardzie, dyrektor Harvard University Library. Wybitny znawca historii kultury Francji XVIII wieku. Autor licznych tłumaczonych na wiele języków i nagradzanych publikacji, m.in.: The Kiss of Lamourette. Reflections in Cultural History (1989), The Forbidden Best-Sellers of Prerevolutionary France (1995) czy George Washington's False Teeth: An Unconventional Guide to the Eighteenth Century (2003).