Pochwała cienia

Poświęcony japońskiej estetyce rozsławiony esej z 1933 roku. Pozycja obowiązkowa na wydziałach architektury i historii sztuki na całym świecie, przetłumaczona na wiele języków. Japoński autor podejmuje próbę zdefiniowania japońskiej estetyki poprzez odwołanie do pojęcia cienia rozumianego jako metafora wieloznaczności, ulotności i przemijalności. Tanizaki dostrzega liczne szczegóły dotyczące budowy japońskiego domu i kształtów przedmiotów, które używane są na co dzień, zastanawiając się w ten sposób, co jest charakterystyczne dla japońskiej estetyki i jaki wyraża ona stosunek do egzystencji.